Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης
Η επανέκδοση της ταινίας «Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο» επαναφέρει τον Κριστόφ Κισλόφσκι στα θερινά σινεμά.
Ένα ποντίκι καταβροχθίζεται από μια γάτα και κάποια παιδιά σκοτώνουν τη γάτα και φεύγουν μακριά.
Ένας νεαρός άντρας μπαίνει σε ένα ταξί. Στη συνέχεια, με μανία, δένει τον οδηγό με ένα σχοινί, τον οδηγεί στην όχθη του ποταμού και τον χτυπάει με μια πέτρα, μέχρι θανάτου.
Ο δολοφόνος κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε θάνατο, με απαγχονισμό.
Ο συνήγορος του θύτη, είναι ένας δικηγόρος που μόλις έχει περάσει τις εξετάσεις του δικηγορικού συλλόγου και κάνει τα αδύνατα-δυνατά, να αποτρέψει για τον πελάτη του, την εσχάτη των ποινών.
Ο νεαρός, αποκαλύπτει στον συνήγορο υπεράσπισής, το οδυνηρό παρελθόν του, προτού παραδοθεί στο δήμιο, που θα του φορέσει τη θηλιά στο λαιμό.
Την οσμή του θανάτου που κυριαρχούσε στην Πολωνία τη δεκαετία του ’80, την αποτυπώνει ο Κριστόφ Κισλόφσκι στην ταινία « Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο» ακόμη και τεχνικά, είτε με το μαύρο χρώμα που καλύπτει ένα μέρος της οθόνης είτε με το κόκκινο που παραπέμπει στο αίμα.
Η ταινία γυρίστηκε ένα χρόνο περίπου, πριν την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, με το ζήτημα της ύπαρξης ή μη της θανατικής ποινής να απασχολεί έντονα την πολωνική κοινωνία και η ταινία αυτή, να παίζει καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα κατάργησή της.
Ο πολωνός σκηνοθέτης δεν επιθυμεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί ο νεαρός αφαίρεσε τη ζωή του ταξιτζή αλλά στο πώς του την αφαίρεσε και η σχεδόν επτάλεπτη σεκάνς μέσα και έξω από το ταξί, αποτελεί ένα κορυφαίο ψυχογράφημα της προσωπικότητας του δολοφόνου αλλά και μια κορυφαία στιγμή της παγκόσμιας κινηματογραφίας.
Με την τελευταία πράξη του δράματος, όταν ο νεαρός μπροστά στην αγχόνη αγριεύει και δείχνει να αποζητά τη ζωή του πίσω, ο Κισλόφσκι μετατρέπει το θύτη σε θύμα και όσους μπορούσαν να του σώσουν τη ζωή, σε θύτες.
Η θανατική ποινή για τον Κισλόφσκι είναι εξίσου μία πράξη βίας, όπου όσο καταδικαστέα είναι η αφαίρεση της ζωής από άνθρωπο σε άνθρωπο, το ίδιο είναι και η αφαίρεση της ζωής από το κράτος.
Ο Κισλόφσκι λέει ξεκάθαρα « Ου φονεύσεις».
Ως εκ τούτου, ο ευρηματικός τίτλος της ταινίας, επαληθεύεται.
Είναι όντως μια μικρή σε διάρκεια ταινία, 84 λεπτών, και ο φόνος έχει μια διττή μορφή.
Στην ταινία υπάρχει ένα πρόσωπο που υποφέρει, είναι ο δικηγόρος, ο οποίος απομυθοποιεί γρήγορα το επάγγελμά του, από ένα δικαστικό σώμα το οποίο υπηρετεί την εξουσία και τα κυνικά λόγια του εισαγγελέα “Εάν είσαι ευαίσθητος, δεν κάνεις για δικηγόρος” είναι χαρακτηριστικά μιας αντίληψης που υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει.
Όπως επίσης και η ευκολία που αφαιρείται μια ζωή, δεν αντικατοπτρίζει μονάχα την Πολωνία εκείνης της εποχής, αντικατοπτρίζει ίσως εντονότερα το δυτικό κόσμο της εποχής μας.
Η ταινία “Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο” προβάλλεται από την Πέμπτη 22 Αυγούστου στους κινηματογράφους.