Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης
Η ταινία «Τατάμι», σκηνοθετημένη από τους Γκάι Νατίβ και Ζαχρά Αμίρ Εμπραχίμι, συνιστά ένα σύνθετο κινηματογραφικό εγχείρημα, όπου το αθλητικό δράμα συναντά το πολιτικό θρίλερ, αναδεικνύοντας την αέναη πάλη ανάμεσα στην προσωπική ελευθερία και τη συλλογική καταπίεση. Στον πυρήνα της αφήγησης, η Λέιλα Χουσεϊνί, μια χαρισματική τζουντόκα από το Ιράν, ενσαρκώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στο ατομικό θάρρος και τη σκληρή πραγματικότητα ενός αυταρχικού καθεστώτος, το οποίο ελέγχει ανελέητα τις ζωές των πολιτών του.
Η Αριέν Μάντι, μέσα από μια παθιασμένη ερμηνεία, αποδίδει την υπαρξιακή αγωνία της Λέιλα, η οποία, στο αποκορύφωμα της καριέρας της, έρχεται αντιμέτωπη με μια εξουσιαστική επιταγή. Να αποσυρθεί από έναν πιθανό αγώνα εναντίον Ισραηλινής αντιπάλου. Με την οικογένειά της να βρίσκεται υπό τη σκιά των κρατικών απειλών, η ηρωίδα καλείται να επιλέξει ανάμεσα στην προσωπική της αξιοπρέπεια και την υποταγή στις πολιτικές επιταγές. Η Ζαχρά Αμίρ Εμπραχίμι, ως προπονήτρια της Λέιλα, δίνει μια εξίσου δυνατή ερμηνεία, αποκαλύπτοντας τις ηθικές αντιφάσεις μιας γυναίκας που ακροβατεί μεταξύ του προστατευτικού της ρόλου και των δικών της τραυματικών βιωμάτων.
Η επιλογή της ασπρόμαυρης κινηματογράφησης και του περιορισμένου κάδρου, προσδίδει μια υποβλητική αισθητική, ενισχύοντας την αίσθηση εγκλωβισμού και καταπίεσης. Η κάμερα εστιάζει αδιάλειπτα στα πρόσωπα των χαρακτήρων, αιχμαλωτίζοντας κάθε ψυχική ρωγμή και σωματική καταπόνηση. Η σκηνή όπου η Λέιλα αποκαλύπτει το πρόσωπό της, αφαιρώντας το πέπλο της κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, λειτουργεί ως ένα ισχυρό σημείο καλλιτεχνικής και πολιτικής χειρονομίας, υπογραμμίζοντας τη δύναμη της αντίστασης.
Παρά τη συναισθηματική της βαρύτητα και την πολιτική της ευστοχία, η ταινία εμφανίζει αδυναμίες. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες στερούνται πολυπλοκότητας, ενώ ορισμένες σκηνές υποφέρουν από υπερβολική διδακτικότητα, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η αυθεντικότητα της αφήγησης.
Το «Τατάμι» παραμένει μια αξιόλογη καταγραφή του αγώνα για αξιοπρέπεια, ελευθερία και αυτοδιάθεση. Πρόκειται για ένα έργο που αντηχεί πέρα από τα όρια της κινηματογραφικής αίθουσας, καλώντας τον θεατή να αναλογιστεί τη διαχρονική σημασία της προσωπικής και κοινωνικής μάχης, απέναντι στην καταπίεση.
Η ταινία “Τατάμι” προβάλλεται από την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους.