Θάνος Κατσώνης | για το “ilioupolipress.gr“
Την περασμένη Κυριακή ζήσαμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία χάρη στον αγαπημένο μας φίλο, τον Βαγγέλη Βαροτσάκη που μας προσκάλεσε για μια βόλτα-ξενάγηση στον Εθνικό κήπο. Θυμηθήκαμε τις νεανικές μας βόλτες ή το βιαστικό μας πέρασμα μέσα από τον Κήπο, όταν το προτιμούσαμε από το στρίμωγμα της Περιμετρικής.
Τότε τα λεωφορεία των νοτίων προαστείων έκαναν τέρμα στο Ζάππειο και για να πας στο κέντρο, έπρεπε να πάρεις το λεωφορείο της “Περιμετρικής”, με την κυκλική διαδρομή Ζάππειο-Ακαδημία.
Δέκα λεωφορεία έφθαναν τότε από Ηλιούπολη, Αργυρούπολη, Δάφνη, Υμηττό, Μπραχάμι, Καλαμάκι, Γλυφάδα, Βάρκιζα και ένα έφευγε, η Περιμετρική, για το κέντρο…
Καταλαβαίνετε τι γινόταν εκεί…
Σαν σαρδέλλες στην κονσέρβα, αλλά με το ίδιο εισιτήριο…
Τότε το περπάτημα ήταν απλά μέρος της καθημερινότητάς μας, και όχι όπως σήμερα, αναγκαιότητα κατά σύσταση του γιατρού.
Το σημείο συνάντησης της ομάδας μας, την Κυριακή, ήταν το ηλιακό ρολόι στην είσοδο από Αμαλίας.
Μετά χαθήκαμε σε ένα ταξίδι στο παρελθόν, βυθισμένοι στην ιστορία, απολαμβάνοντας τη μαγική θεατρική διήγηση του Βαγγέλη, τις εξαιρετικές παρεμβάσεις του Μιχάλη και τη μελωδική καθάρεια φωνή της Φανής.
Σχεδόν 80 συμπολίτες ήμαστε, και όσοι δεν ήρθατε, χάσατε!!!
Ακούσαμε εκπληκτικές λεπτομέρειες για τη δημιουργία του Κήπου, για την Αμαλία και τον Όθωνα, για τον Καποδίστρια, τον Εϋνάρδο, τα δέντρα, τα φυτά και την ιστορία τους, για το υδραγωγείο, τις λίμνες, τα ζώα, τα ψάρια που σε γνωρίζουν αν τα ταΐσεις λίγες φορές και τέλος για το Βοτανικό Μουσείο που μένει θεόκλειστο, χρόνια τώρα.
Χιλιάδες Αθηναίοι και τουρίστες είχαν κατακλύσει το Κήπο. Ήταν βλέπετε και η μέρα της Μητέρας και πολλοί σύλλογοι και φορείς είχαν ενδιαφέρουσες επετειακές δράσεις για μικρά παιδιά.
Απολαύσαμε και την Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων, που ήταν κανονικά, “χάρμα οφθαλμών και ώτων”.
Ένας μαγικός κόσμος, που χρειάζεται κανείς χρόνια για να τον γνωρίσει, να τον εξερευνήσει και να τον χορτάσει, με εκατομμύρια γωνιές και λεπτομέρειες για να μελετήσεις ή να φωτογραφίσεις!
Εμείς θα ξαναπάμε και μόνοι μας!
Για σας που το χάσατε, ελπίζουμε να το οργανώσει ξανά ο Βαγγέλης!!!
Ευχαριστούμε πολύ, Βαγγέλη Βαροτσάκη, Μιχάλη Χατζηκυριάκο και Φανή Γιαννακοπούλου!!!
Λίγα λόγια για τον Εθνικό Κήπο
Βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, δίπλα ακριβώς από τη Βουλή των Ελλήνων και την πλατεία Συντάγματος και μαζί με τον κήπο του Ζαππείου, έχει έκταση 285 στρεμμάτων.
Μια βόλτα στα ενδότερα του Κήπου, σε κάνει να ξεφεύγεις από το πολύβουο κέντρο και τα άγχη της ημέρας.
Τα παγκάκια του ανέκαθεν προσφέρονταν για ξεκούραση στο διάλλειμα από τη δουλειά, για ανάγνωση βιβλίων, για συζητήσεις και εφήμερες γνωριμίες, με την καλή και την πονηρή έννοια…
Πολλοί είναι επίσης οι Αθηναίοι που τον προτιμούν για περπάτημα ή για τζόκινγκ.
Στον Κήπο ζουν 7.000 δένδρα, 40.000 θάμνοι και άλλα φυτά, που ανήκουν σε 519 είδη και ποικιλίες.
Από αυτά, τα 102 είναι ελληνικά με τις κουτσουπιές, της πικροδάφνες και τις χαρουπιές να ξεχωρίζουν, ενώ άλλα προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσμου όπως οι Καζουαρίνες της Αυστραλίας ή οι κινέζικοι Αείλανθοι.
Στα φυτά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ιστορία του Κήπου, ανήκουν οι αιωνόβιες Αρίες, τα Οριζοντιόκλαδα και Ορθόκλαδα Κυπαρίσσια και οι Κανάριοι Φοίνικες.
Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1927 ήταν “Βασιλικός Κήπος”.
Ο κήπος φιλοξενεί ακόμα αρχαία ερείπια, κίονες, μωσαϊκά, τις προτομές του Ιωάννη Καποδίστρια, του μεγάλου Φιλέλληνα Εϋνάρδου, του Διονύσιου Σολωμού και του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και ακόμη λίμνες με πάπιες, χελώνες και χρυσόψαρα, έναν μικρό ζωολογικό κήπο, κλπ.
Στην αρχαιότητα μέρος του κτήματος ήταν ο ιδιωτικός κήπος του φιλόσοφου και βοτανολόγου Θεόφραστου ενός των διαδόχων του Αριστοτέλη. Ο κήπος ήταν ένα δώρο από το Δημήτριο το Φαληρέα στο δάσκαλό του. Υπήρχε επίσης ένα ιερό και μια βιβλιοθήκη.
Ο κήπος των 155 στρεμμάτων ήταν προγραμματισμένος με εντολή τής βασίλισσας ως επιστημονικός και βοτανικός κήπος, καθώς και ως ιδιωτικός.
Το 1839 φυτεύτηκαν 15.000 καλλωπιστικά φυτά που μεταφέρθηκαν από τη Γένοβα, καθώς επίσης και με αυτοφυή είδη, που μεταφέρθηκαν από το Σούνιο και την Εύβοια.
Το ενδιαφέρον τής Βασίλισσας Αμαλίας για τον Κήπο ήταν τέτοιο, που λέγεται οτι περνούσε τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα ασχολούμενη προσωπικά με την φροντίδα του. Στην οικογένεια της Αμαλίας, η δημιουργία και η συντήρηση πάρκων και κήπων αποτελούσε παράδοση.
Το 1842 μάλιστα φύτεψε η ίδια τις Ουασινγκτόνιες, που υπάρχουν μέχρι σήμερα στην είσοδο της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας, με ύψος σχεδόν 25 μέτρα.
Ο κήπος μετονομάστηκε σε Εθνικό Κήπο το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας.
Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου.
