Ο ζωγράφος Γιώργος Κόφτης εξηγεί το έργο του και τους λόγους της δημιουργίας του.
“58 καρφιά στα Τέμπη”.
58 μεταλλικοί σωλήνες 2-2,5μετρων. Εγκατάσταση με διαστάσεις 15x5x2,5μετρα.
Παρέα με την ομάδα φίλων που με προθυμία βοήθησαν να την φέρουμε εις πέρας αναφέρουμε τα παρακάτω:
Καταρχάς θέλουμε να πούμε στα παιδιά και στους συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών πως δεν υπάρχει κανείς που δεν θυμάται.
Δεν σας ξέχασε κανείς.
Είμαστε εδώ καθημερινά και θέλουμε να δηλώσουμε την στήριξή μας και την αλληλεγγύη μας σε σας και στους οικείους σας.
Το έργο είναι αφιερωμένο στην μνήμη των θυμάτων, σε εσάς και τους τραυματίες που ζούνε ακόμα με το τραύμα.
Πανω απ’ όλα ευχόμαστε ο Θεός να σας δίνει δύναμη, να γίνετε καλά και να μπορέσετε κάποια στιγμή απλά να αντέχετε την κάθε μέρα λίγο ευκολότερα.
Είναι μάταιο κάνεις να επιχειρήσει να σας παρηγορήσει, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σας αγαπήσουμε, έστω εκ του μακρόθεν.
Η κίνηση αυτή σκοπό έχει απλά να δείξει σε σας και στον υπόλοιπο κόσμο πως κάπου, στην διάχυτη σιωπή που επικρατεί παντού στα ΜΜΕ, στην απόλυτη απουσία ενδοσκόπησης και αυτοκριτικής,ζει ακόμα η αλληλεγγύη και η αγάπη, τα καθαρά πνεύματα και όσο το δυνατόν η διαύγεια και η αλληλεγγύη.
Υπάρχουν εκεί έξω άνθρωποι με καρδιές καθάριες γεμάτες αγάπη και υποστήριξη και είμαστε βέβαιοι πως εκφράζονται μαζι με μας χιλιαδες.
Δεν αποδεχόμαστε την σιωπή, δεν είμαστε οι κυνικοί και χυδαίοι όπως με μανία προσπαθούν να διαμορφώσουν την αυτοεικόνα μας τα media αλλά άνθρωποι απλοί με πολύ πιο υγιή αντανακλαστικά από τον διάχυτο κυνισμό που επικρατεί.
Το έργο αυτό πέρα από την λύπη και τον θυμό εκφράζει και μια διάθεση αυτοκριτικής.
Είναι δυστυχώς αλήθεια και νιώθουμε πως σε αυτό το έγκλημα είμαστε συνυπεύθυνοι και συνένοχοι σε έναν βαθμό οι πάντες.
Κάθε φορά που κάναμε τα στραβά μάτια, είτε σε λαμογιες, είτε σε ρουσφέτια,είτε σε ανομία και σε παράβαση καθηκόντων ,είτε σε υπέρβαση καθηκόντων θρεψαμε αυτό το κτήνος.
Τώρα πια, πληρώνουμε πολύ ακριβά όλην αυτήν την ολιγωρια και την ανοχή.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι μας έκανε τόσο δειλούς και ευθυνοφοβους αλλά αυτό είναι κάτι που οφείλουμε να αλλάξουμε όλοι και όλες άμεσα.
Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αποτινάξουμε αυτά τα κατεστημένα από επάνω μας και να νιώσουμε έστω και λίγο ασφαλείς στην χώρα μας.
Πλέον η Ελλάδα έχει στην καρδιά της μια ανοιχτή πληγή.
Με τα καρφιά μέσα στην καρδιά της καρφωμένα.
Στεκόμαστε στο πλάι του συλλόγου θυμάτων των Τεμπών και είμαστε μαζί τους στο αίτημα αναθεώρησης του Συντάγματος προς άρση της βουλευτικής ασυλίας.
Ζητούμε εκ των προτέρων συγγνώμη σε όσους δεν καλύπτει αισθητικά η κίνηση αυτή, αλλά η τέχνη δεν έχει μόνο τον σκοπό να καλλωπίζει αλλά φορές χρειάζεται και να ενοχλεί.
Σε κανέναν δεν είναι εύκολο, ούτε και σε μας που μπήκαμε στην διαδικασία να το κάνουμε.
Έτσι όμως, πονάει μέσα μας έστω και σιωπηλά η καρδιά μας ακόμη από εκείνη την άθλια μέρα.
Η αλήθεια είναι μία. Δεν είναι πλασματική.
Γνωρίζουμε πως αυτό το χάλι που λέγεται ελληνικό κράτος έχει προκαλέσει ένα έγκλημα που κόστισε την ζωή άδικα εντελώς σε τόσους ανθρώπους.
Είναι αδιανόητος ο πόνος. Το μόνο που επιδιώκουμε να περάσουμε είναι πως όχι μόνο σε σας , αλλά και στους υπόλοιπους από εμάς ο χρόνος σταμάτησε εκείνη την καταραμένη ώρα.
Νιώθουμε πως γύρω μας είμαστε πολλοί περισσότεροι από όσους θέλουν να δείχνουν στα media που νιώθουμε πως δεν έχουμε επίσημη φωνή.
Αν πρέπει να κάνουμε κάτι είναι απλά να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο με τα ίδια μας τα χέρια με γνώμονα την ελευθερία, την λεπτότητα, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη.
Πάνω απ’όλα δε την δικαιοσύνη.
Το έργο βρίσκεται 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο του τραγικού συμβάντος της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
Ευχαριστώ όσους με προθυμία βοήθησαν.
Ποιος είναι ο δημιουργός:
Ο Γιώργος Κόφτης, γεννημένος το 1980 και έχοντας σπουδάσει Καλές Τέχνες στη Φλωρεντία και στη Θεσσαλονίκη, είναι ξεκάθαρα ένας ζωγράφος της γενιάς του. Με παιδικές μνήμες από τα ελληνικά 80s και εφηβικές επιρροές από τα 90s, ιδίως την street art και τα graffiti, ασχολήθηκε με ζωγραφική κτηρίων, σκηνογραφία στο Κρατικό Θέατρο, εικονογράφηση βιβλίων, ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, διδασκαλία σε σχολεία και τελευταία στο δικό του εργαστήρι ζωγραφικής.
Σήμερα ζει στο περιβάλλον της Ελλάδας που πέρασε δύο απανωτές κρίσεις. Επηρεάζεται αναπόφευκτα από την πολιτική και τις κοινωνικές εξελίξεις, και όπως λέει τον έχει στιγματίσει ιδιαίτερα το δράμα των προσφύγων.
ΕΔΩ: Επισκεφθείτε τον ιστότοπο του Γιώργου Κόφτη