Η ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας, που περιγράφεται από τον νόμο με αυτόν τον πομπώδη τίτλο, ως ιδέα και ως θεσμός δημοκρατίας έχει νόημα. Ο τρόπος που εφαρμόζεται τουλάχιστον στην πόλη μας, κάνει αυτή τη διαδικασία γράμμα κενό.
Στεγνή διαδικασία, διάβασμα του ερωτήματος από την πρόεδρο, απάντηση του δημάρχου ή κάποιου αντιδημάρχου, τοποθέτηση μόνο του ερωτώντος και κανενός άλλου και αυτό ήταν! Έξω από την πόρτα…
Σύμφωνα με ποια διάταξη δεν δίνεται η δυνατότητα τοποθέτησης των δημοτικών συμβούλων και έτσι τελικά τη θέση του δημοκρατικού διαλόγου παίρνει ο μονόλογος;
Για αυτό άραγε κάποιες παρατάξεις συστηματικά σνομπάρουν το θεσμό και δεν απευθύνουν ερωτήματα!
Στην 5η ειδική συνεδρίαση, είχαν τεθεί πέντε ερωτήματα από τα οποία τα δύο αφορούσαν στο ίδιο θέμα, τα δημόσια ακίνητα που θα “αξιοποιήσει” η γνωστή μας ΕΤΑΔ και ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ, σε κάτι λιγότερο από μια ώρα.
Έφυγαν όλοι …ευχαριστημένοι, αφού έμεινε αρκετός χρόνος για καφέ, τσιγάρο και κουβέντα μέχρι την έναρξη του τακτικού ΔΣ σχεδόν μετά από μια ώρα.
Απογοήτευση γενική και για τη διαδικασία και για τη (μη) συζήτηση και για το αποτέλεσμα…