Η Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων κατά της “Χρυσής Νύχτας” στην Ηλιούπολη
Την αντίθεσή της εξέφρασε, με τη χθεσινή της παρέμβαση στην αγορά της Ηλιούπολης, η “Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια” στην “Χρυσή Νύχτα“, που οργανώνει ο δήμαρχος και ο τοπικός εμπορικός σύλλογος για το Σάββατο 21/12/24, με παράταση της λειτουργίας των καταστημάτων και απασχόληση των εργαζομένων μέχρι τη 1πμ.
Για μια ώρα περίπου χθες το βράδι κινήθηκαν σε διάφορα σημεία του κέντρου της Ηλιούπολης, κολλώντας αφισάκια και μοιράζοντας ανακοινώσεις στα μαγαζιά και στον διερχόμενο κόσμο.
Στην ανακοίνωσή τους χαρακτηρίζουν ως “φαρσοτραγωδία τη διοργάνωση “λευκών νυχτών”, ή με οποιοδήποτε χρώμα εμφανίζονται σε κάθε δήμο, τώρα και στην Ηλιούπολη και διακαή πόθο για τους ντόπιους μαγαζάτορες και τον τοπικό εμπορικό σύλλογο. Ένας “φτηνός” (…αν και λίγο κοστοβόρος) τρόπος για να λάβει πολλά credits ο δήμαρχος Ψυρρόπουλος, ο οποίος πολύ πρόσφατα φρόντισε να αυξήσει κατά πολύ και τα δημοτικά τέλη. Μια υπόσχεση για μια φαντασμαγορική και ανέμελη εμπειρία διασκέδασης και κατανάλωσης στον κόσμο της περιοχής, ο οποίος θα κληθεί να βγει βραδιάτικα στους δρόμους, κάνοντας αυτό που θέλουν κράτος και αφεντικά να κάνει στους δρόμους: να καταναλώνει και όχι να αγωνίζεται”.
Στη συνέχεια αναπτύσσουν την επιχειρηματολογία τους:
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στα καταστήματα, εκτός από την ορθοστασία, τη λογική του «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», τις σεξιστικές συμπεριφορές, τους αξιοθρήνητους μισθούς, τα μισά ένσημα, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα χαμένα ρεπό, πρέπει να αποδέχονται και όλα τα νέα κόλπα του καπιταλισμού. Να γίνονται λάστιχο, να χάνουν τις Κυριακές τους και εν τέλει να κάθονται ΝΥΧΤΑ για δουλειά, όποτε καπνίσει σε κάποιον δήμαρχο. Ακόμα και η λογική του αυτάπασχολούμενου (του «κρατάω το μαγαζί μόνος μου, δεν εκμεταλλεύομαι κανέναν») είναι επιθετική προς τα εργατικά κεκτημένα, καθώς προωθεί την απελευθέρωση των ωραρίων. Άλλωστε, η ελαστικοποίηση των ωραρίων είναι μόνο ένα μικρό, αλλά σημαντικό, κομμάτι του εργασιακού μεσαίωνα που ζούμε και της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε οι εργαζόμενες-εργαζόμενοι, οι άνεργες-άνεργοι, οι μετανάστριες-μετανάστες και όλοι-όλες οι αγωνιζόμενοι-αγωνιζόμενες με το πρόσχημα της ανάπτυξης.
Ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για λίγες μόνο παραπάνω ώρες δουλειάς και για μία μόνο μέρα τον χρόνο είναι ανίσχυρος. Γιατί ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες δεν αποδεχόμαστε καμιά έκπτωση στις ανάγκες μας. Και η δυνατότητα ξεκούρασης είναι αυτονόητη ανάγκη. Ιδίως όταν η «χρυσή νύχτα» ακολουθείται από μια Κυριακή που τη βγάζουμε στα μαγαζιά δουλεύοντας. Κάπως έτσι έγινε και με τις Κυριακές… Εκεί που λοιδορούμασταν για την αντίδρασή μας για μια δεύτερη Κυριακή δουλειάς τον χρόνο, μετά από κάποια χρόνια έχουμε καταλήξει να δουλεύουμε 8 Κυριακές ετησίως (στο δήμο Αθήνας και αλλού πάνω και από 30). Για 4 Κυριακές μέσα στον φετινό Δεκέμβρη, σε αυτές τις …άγριες μέρες για εμάς τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους στο εμπόριο!
Η οργή και η εναντίωσή μας σε αυτές τις εργοδοτικές – καταναλωτικές «φιέστες» είναι δεδομένη, ανεξάρτητα από το όποιο πέπλο «νομιμότητας» τις περιβάλλει. Είμαστε σταθερά και όσο το δυνατόν πιο έμπρακτα ενάντιά τους. Τόσο κατά τα παλιότερα χρόνια, που γίνονταν χωρίς την τυπική άδεια της (τότε αριστερής) Περιφέρειας Αττικής (που και τότε έκανε τελικά τα στραβά μάτια) όσο και κατά τα τελευταία χρόνια που η υπάρχουσα (δεξιά) πολιτική διαχείριση δίνει αφειδώς άδειες. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις δημαρχαίοι και αφεντικά, λόγω της αλαζονείας τους, δε φροντίζουν καν να πάρουν τη σχετική άδεια.
Η κάθε άποψη και η κάθε κίνησή μας βασίζεται στο πως θα προασπίσουμε τα εργατικά συμφέροντα και τις εργατικές κατακτήσεις, τον ελεύθερο χρόνο μας, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Ως εκ τούτου, αδιαφορούμε για τα όποια επιχειρηματικά κέρδη των μαγαζατόρων της κάθε τοπικής αγοράς, αυτό που προβάλλεται δηλαδή επί της ουσίας ως στόχευση της «χρυσής νύχτας». Ας απαντήσουν όμως οι δημαρχαίοι (που λένε ότι κόπτονται για την επιβίωση της τοπικής αγοράς) στο γιατί χρειάζεται η στήριξή τους προς τους μαγαζάτορες να γίνεται με ξεχείλωμα των ωραρίων των καταστημάτων… Ας απαντήσουν και οι δημότες (που δηλώνουν ότι κόπτονται για την ευημερία των τοπικών μαγαζιών), γιατί η στήριξή τους αυτή χρειάζεται να γίνεται αργά τη νύχτα και μετά μουσικής… Από την πλευρά των αφεντικών και του κράτους, ενώ παλιότερα τέτοιες «φιέστες» προβάλλονταν ως ένα σχέδιο για να βγαίνουν τα σπασμένα της -τότε- κρίσης, πλέον -στους καιρούς της «ανάπτυξης»- αυτό που προβάλλεται είναι η κανονικότητα της αγοράς (που έχει τους δήθεν φυσικούς νόμους της στους οποίους οφείλουμε να υπακούμε πιστά) όσο και το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη να ψωνίζει όσο και όποτε γουστάρει.
Μέσα στην περασμένη δεκαετία σε διάφορες περιοχές της Αττικής (όπως και κοντά μας, στη Γλυφάδα, στο Ελληνικό, στη Ν. Σμύρνη), όπου επιχειρήθηκε η διοργάνωση «λευκών νυχτών», δημαρχαίοι και αφεντικά είχαν να αντιμετωπίσουν δυναμικές κινητοποιήσεις εργαζομένων, σωματείων και συλλογικοτήτων (βλ. νυχτερινές διαδηλώσεις, μπλοκάρισμα των εισόδων των καταστημάτων…). Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις επιτεύχθηκε και η ακύρωσή τους! Είναι ανάγκη να συνεχίσει να ξεδιπλώνεται αυτό το νήμα αγώνων! Τόσο ενάντια στις «λευκές νύχτες» όσο και συνολικά ενάντια στα πολλαπλά κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας στον κλάδο του εμπορίου και παντού.
Καλούμε όλο τον κόσμο της εργασίας στις γειτονιές μας να σκεφτόμαστε και να πράττουμε ως αυτό που πάνω απ’ όλα είμαστε: ως εργάτες και εργάτριες και όχι σαν πελάτες και πελάτισσες, ούτε προφανώς σαν συνεργάτες των αφεντικών και τσιράκια των δημαρχαίων. Να μποϋκοτάρουμε με όποιο τρόπο μπορούμε τη «χρυσή νύχτα» τους. Άλλωστε, κάποιοι θα έλεγαν ότι τα Ηλιουπολίτικα μαγαζιά είναι ορθάνοιχτα και σε πιο «κανονικές» ώρες για τα ψώνια μας… Να δώσουμε τις αναγκαίες μάχες τόσο σε πρακτικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο, σαμποτάροντας και κάθε σχεδιασμό που μας θέλει άβουλα καταναλωτικά ζόμπι, που με τη στάση τους καταλήγουν να πατάνε πάνω στις ζωές άλλων εργαζομένων και να συμβάλλουν στο να εδραιωθεί μια κατάσταση ζούγκλας στο εργασιακό τοπίο.
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΚΑΙ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ) ΜΟΝΟ ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΑΙΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ