Η νέα δημοτική αρχή εγκαινίασε νέα πολιτική παραχώρησης δημοτικών χώρων στους αθλητικούς συλλόγους της Ηλιούπολης. Τον περασμένο Αύγουστο, με την απόφαση 380/2024 της Δημοτικής Επιτροπής, είχαν αποφασιστεί μεγάλες αυξήσεις στις συνδρομές των δημοτικών αθλητικών προγραμμάτων, που προκάλεσαν αντιδράσεις της κοινής γνώμης.
Στο τέλος του χρόνου, με την απόφαση 627/30-12-2024 της Δημοτικής Επιτροπής, μετά από την εισήγηση του Αντιδημάρχου Πολιτισμού-Αθλητισμού, κ. Γρηγορέα, επικαιροποιήθηκε το ύψος της «συνδρομής» των αθλητικών σωματείων με έδρα την Ηλιούπολη, για την χρήση αθλητικών χώρων, ως εξής:
- Δημοτικό Στάδιο Ποδοσφαίρου, Β΄ Γήπεδο Ποδοσφαίρου, Δ΄ Γήπεδο Ποδοσφαίρου, Γήπεδα 5Χ5 στο ΔΙΑΝΑ: 1 € ανά ώρα.
- Δημοτικό Στάδιο Στίβου «Χαλικάκι», Ανοιχτά γήπεδα αθλοπαιδιών, μπάσκετ, βόλεϊ κλπ: 2 € ανά ώρα.
Να σημειωθεί ότι και οι δύο αποφάσεις είχαν ληφθεί κατά πλειοψηφία, μειοψηφούντος του κ. Κ. Σεφτελή.
Αυθημερόν μάλιστα κοινοποιήθηκε με email στους συλλόγους, με συνημμένο τιμολόγιο, μαζί με τα «Χρόνια Πολλά» και την παράκληση για την εξόφλησή του εντός 30 ημερών.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Αθλητικός Σύλλογος Ηλιούπολης «Ευαγόρας», που χρησιμοποιεί το Χαλικάκι απάντησε αμέσως, αρνούμενος την παραλαβή του τιμολογίου και ζητώντας την ακύρωσή του, με το αιτιολογικό ότι δεν έχει υπογραφεί καμιά σύμβαση ανάμεσα στο σύλλογο και τη δημοτική αρχή, που να δικαιολογεί την χρέωση. Ταυτόχρονα τόνιζε πως αρνείται την παραχώρηση με αντίτιμο, δηλαδή ουσιαστικά την ενοικίαση του χώρου.
Ακολούθησε επιστολή του Αντιδημάρχου προς όλα τα σωματεία, με την οποία ενημέρωνε ότι οι αποφάσεις του ΔΣ ή της Δ.Ε είναι κανονιστικές και υποχρεωτικά εφαρμόζονται χωρίς καμία διαπραγμάτευση και ακόμη ότι δεν είναι απαραίτητη η υπογραφή του σωματείου στο συμφωνητικό. Τέλος, «προειδοποιούσε» ότι σε περίπτωση μη εξόφλησης θα ακολουθηθούν οι διαδικασίες βεβαίωσης των οφειλών και ίσως «τροποποιήσεις» στην παραχώρηση.
Η απειλή για μπλοκάρισμα του τραπεζικού λογαριασμού, στο οποίο καταλήγει η διαδικασία, λειτουργεί εκβιαστικά με αποτέλεσμα την «κάμψη» των αντιδράσεων, ιδιαίτερα των μεγάλων σωματείων, που κόβουν εισιτήρια στους αγώνες τους, κλπ.
Είναι άραγε απαραίτητη αυτή η επίδειξη ισχύος της Διοίκησης;
Σε μια σύγχρονη κοινωνία, η έγκαιρη ενημέρωση, η διαβούλευση της δημοτικής αρχής με τους αθλητικούς συλλόγους της πόλης και η οδός της πειθούς και της συναίνεσης θα έπρεπε να προκρίνονται.
Η επιβολή δυσβάστακτων και άνισων όρων, δεν βοηθά στην επιβίωση των αθλητικών συλλόγων που είναι από το νόμο μη κερδοσκοπικά σωματεία και δεν συνάδει με το αναγκαίο πνεύμα συνεργασίας μεταξύ Διοίκησης και κοινωνικών φορέων.
Ιδιαίτερα δε για το στάδιο Χαλικάκι χρειάζεται να γίνει πολύ προσεκτική διαχείριση, με δεδομένο το «ασαφές πλαίσιο παραχώρησης και χρήσης και τα ανοιχτά θέματα μεταξύ Δήμου και ΕΤΑΔ».