Άρθρο γνώμης του Γιώργου Μπαλτά
Είμαστε στο Φλεβάρη του 2009. Στο Δημοτικό Συμβούλιο συζητιέται η ίδρυση Μουσείου Εθνικής Αντίστασης. Έχει, υποτίθεται, προηγηθεί διάλογος και κυρίως μελέτη από εξειδικευμένους επιστήμονες και η αναγκαία εισήγηση έχει δοθεί στα μέλη του ΔΣ έγκαιρα!
Ακολουθεί μια «από στήθους» τοποθέτηση του Δημάρχου κ. Αναγνώστου 409 λέξεων χωρίς καμία αναφορά σε οργανωτικά και οικονομικά θέματα που θα προκληθούν από την υλοποίηση του έργου.
Η αναφορά του Δημάρχου σε συζητήσεις με τις αντιστασιακές οργανώσεις ΠΟΑΕΑ, ΠΕΑΕΑ, ΠΣΑΕΑ δίνει την εντύπωση διαβούλευσης, που πληροί την ανάγκη διαλόγου και μια κάποια αποδοχή της προς συζήτηση πρότασης δημιουργίας Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και ζητείται ομόφωνη έγκριση!
Ο Κώστας Κονδύλης με μια μεστή τοποθέτηση επισημαίνει τις δυσκολίες, που έχει η ίδρυση ενός Μουσείου και προτείνει τις απαραίτητες προϋποθέσεις.
Σταχυολογούμε τις βασικότερες επισημάνσεις που καταθέτει:
- «Έχουμε ένα κτίριο που το ονομάζουμε Μουσείο Εθνικής Αντίστασης».
- «Μας κάνει εντύπωση ως Δημοτική Κίνηση, η ελαφρότητα που η σημερινή Διοίκηση, χωρίς καμία διαβούλευση με τις Δημοτικές Παρατάξεις, χωρίς καμία διαβούλευση με τους επιστήμονες, ιστορικούς, αρμόδιους – και υπάρχουν τέτοιοι στην πόλη – φέρνει ένα σχέδιο Καταστατικού».
- «Για το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης γιατί δεν κάνατε μια οικονομικοτεχνική μελέτη; Αυτό το κτίριο, αυτός ο θεσμός, αυτή η ιδέα, τι λεφτά χρειάζεται για να αρχίσει να στήνεται κάτι τέτοιο; Τι χρήματα χρειάζονται για να λειτουργήσει στην πορεία; Δεν τα ξέρει κανένας». «……Είναι ενδεικτικό της προχειρότητας που γίνεται αυτό το σχέδιο Καταστατικού όσον αφορά τους στόχους αλλά και τις ελλιπείς γνώσεις..»
- «Η συγκρότηση ενός τμήματος συντήρησης απαιτεί και επιστημονικές γνώσεις, απαιτεί ειδικό προσωπικό και κονδύλια, λεφτά που για το Δήμο Ηλιούπολης κατά τη γνώμη μας είναι απαγορευτικά».
- «Άλλο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και άλλο χώρος ιστορικής μνήμης της Ηλιούπολης. Δυστυχώς, μέχρι τώρα είμαστε ανίκανοι και αδύναμοι να δημιουργήσουμε ένα Ιστορικό Αρχείο της πόλης».
- «Υπάρχει μια αναφορά για Ειδική Επιστημονική Επιτροπή που θα συστηθεί για την αξιολόγηση των τεκμηρίων. Δεν υπάρχει όμως καμία αναφορά σε πρόσωπα που θα έχουν την επιστημονική γνώση για να διαχειριστούν αυτό το εγχείρημα».
- «Αν θα βάλουμε 5 αγωνιστές από την ΠΕΑΕΑ και 3 αγωνιστές από την ΠΟΑΕΑ; Εδώ είμαστε και λίγο εκτός πραγματικότητας. Σήμερα βιολογικά γι’ αυτούς τους ανθρώπους – αγωνιστές που τιμάμε όλοι – υπάρχει ένας ορίζοντας. Κάνουμε ένα Καταστατικό το οποίο τι το θέλουμε; Το θέλουμε για σήμερα ή για μετά και από 5 και 10 χρόνια; Ποια θα είναι η εκπροσώπηση; Τι γίνεται; Ή θα πάμε σε γενιές μακεδονομάχων»;
Η συζήτηση γίνεται στις αρχές του 2009 το μήνα Φλεβάρη και οι εκλογές είναι προγραμματισμένες για τον Οκτώβρη του ίδιου έτους. Το προεκλογικό κλίμα άρχισε να διαμορφώνεται, ο κ. Αναγνώστου εργαλειοποιεί το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και οι Δημοτικές παρατάξεις «λειτουργούν» ανάλογα!
Κανένας δεν ακούει κανέναν, σε ένα θέμα που απαιτούσε όχι μόνο ομοφωνία αλλά και ομοψυχία!
Στις θέσεις που εξέφρασε ο Κώστας Κονδύλης απάντησε ο Δήμαρχος κ. Αναγνώστου: «Κύριε Κονδύλη, μου επιτρέπετε; Γίνεται ένα σημαντικό λάθος. Αυτή τη στιγμή εμείς αποφασίζουμε την ίδρυση του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης με ένα Καταστατικό το οποίον περιλαμβάνει τις γενικές αρχές, πώς θα λειτουργήσει αυτό το Μουσείο. Από κει και πέρα, στον Οργανισμό Λειτουργίας του Μουσείου μπορούμε να κουβεντιάσουμε και να βάλουμε ότι λεπτομέρειες θέλετε».
Λογική ή μάλλον καλύτερα «λογικοφανής» η απάντηση του κ. Αναγνώστου και αυτό φάνηκε αρχές Σεπτέμβρη του 2009 στα εγκαίνια του Μουσείου, όταν ο «επερχόμενος» Δήμαρχος κ. Βαλασόπουλος σχεδόν «διέλυσε» τα «εργαλειοποιημένα» εγκαίνια αποχωρώντας επιδεικτικότατα!
Ο κ. Αναγνώστου έχασε τις εκλογές και η επόμενη Δημοτική Αρχή του κ. Βασίλη Βαλασόπουλου δεν ασχολήθηκε καθόλου με όσα ο κ. Αναγνώστου «άφησε» για επίλυση «στον Οργανισμό Λειτουργίας του Μουσείου»!
Το σημαντικό, που κανένας δεν θέλησε να «σταματήσει» και όλοι «προσπερνούσαν» σφυρίζοντας τις «αντιπολιτευτικές» τους κορώνες είναι αυτό που ο Κώστας Κονδύλης τόλμησε να «θίξει», δηλαδή ότι, «η συγκρότηση ενός τμήματος συντήρησης απαιτεί και επιστημονικές γνώσεις, απαιτεί ειδικό προσωπικό και κονδύλια, λεφτά που για το Δήμο Ηλιούπολης κατά τη γνώμη μας είναι απαγορευτικά» !
Η μελέτη της Κας Χαριτάτου που εξασφάλισε ο κ. Αναγνώστου και ποτέ δεν ήρθε για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο έθετε ως ελάχιστο επίπεδο λειτουργίας του Μουσείου ένα οργανόγραμμα με 12-15 εργαζόμενους και ελάχιστο ετήσιο κόστος κοντά στα 300.000 Ευρώ ετησίως, ποσόν απαγορευτικό για το Δήμο Ηλιούπολης!
Με την απόφαση δημιουργίας του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης όπως αυτό εξελίχθηκε, εγκαταλείφθηκε η προσπάθεια της Διοίκησης Γεωργάκη στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Σπύρος Προβιάς, τονίζοντας ότι «Αυτό το Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης να είναι κάτω από την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Γιατί θα διαπιστώσετε στην πορεία ότι, για να στηθεί και να λειτουργήσει αυτό το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, γιατί το είπε ο κ. Κονδύλης, δεν κάναμε καμία οικονομοτεχνική μελέτη».
Η περίπτωση του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης είναι μια καραμπινάτη απόδειξη της «προχειρότητας» που διακρίνει την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με βασική αιτιολογία την μετατροπή της Δημοκρατίας και του αναγκαίου διαλόγου που προϋποθέτει, σε παράλληλους μονολόγους!
*Αυτή την ωραία έκφραση «Έτσι τελείωσε ( ; ) / όχι με έναν κρότο, αλλά με έναν λυγμό», δανεισμένη από το ποίημα του Τόμας Στερνς Έλιοτ «Κούφιοι άνθρωποι», χρησιμοποίησε η παράταξη «Ηλίου-πόλις, ανθρώπινη πόλη», ως εισαγωγή στην ανακοίνωσή της για το κλείσιμο του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης. Στο κείμενό της αναφέρονται πολλά σωστά ζητήματα, που όμως θα πρέπει να συμπληρωθούν με συγκεκριμένες προτάσεις, που θα επικαιροποιούν όσα τότε ο Κώστας Κονδύλης επεσήμαινε και μετά από 15 χρόνια επιβεβαιώνονται στο ακέραιον…
Για όλα αυτά όμως θα επανέλθουμε, στο πλαίσιο ενός ειλικρινούς και απαραίτητου διαλόγου.
Γιώργος Μπαλτάς
Ηλιούπολη 12 Ιανουαρίου 2024