του Θάνου Κατσώνη
Παρακολούθησα με πραγματικό ενδιαφέρον την σπαρακτική δημόσια προσωπική εξομολόγηση και καταγγελία του κ. Γιάννη Καλλιάνου, για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισαν τον πατέρα του, στο δημόσιο νοσοκομείο, που κατέφυγε για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.
Εύχομαι γρήγορα ο πατέρας του να ξεπεράσει το πρόβλημα και να επιστρέψει στο σπίτι του και στους δικούς του.
Ταυτόχρονα αναλογίζομαι, πόσοι από εμάς, πόσοι απλοί άνθρωποι έχουν ζήσει τα ίδια, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα ένας “πασίγνωστος γιός” να κάνει το πρόβλημά του γνωστό, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη ζωή του ασθενή και των οικείων του…
Φυσικά, δεν μπορώ να πω ότι είναι πολιτικά και προσωπικά αποδεκτές οι απειλές του ότι “αυτό που έκαναν στον πατέρα μου θα το πληρώσουν ακριβά”, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι είναι λόγια της έντασης της στιγμής ή μήπως όχι;
– Θα τον δούμε σε κάποιο πάνελ να ερωτάται για τις απειλές αυτές;
– Θα κληθεί άραγε από κάποιο θεσμό ελέγχου του κόμματος της ΝΔ, της οποίας είναι μέλος και Βουλευτής Νοτίου Τομέα της Αθήνας, δηλαδή της περιοχής μας, να λειάνει το ύφος και την οξύτητα των λεγομένων του και να αποσύρει τις απειλές του;
– Ο Υπουργός Υγείας θα ασχοληθεί με το θέμα, προστατεύοντας τους γιατρούς του νοσοκομείου από τις απειλές ή μήπως θα “πέσει” το τηλεφώνημα, να εξυπηρετηθεί “κατ’ εξαίρεση”, ώστε να κλείσει το θέμα και να ξεχαστεί;
– Θα μείνει έτσι η ανησυχία των γιατρών, για το “τι θα πάθουν από τον ίδιο και τον γιατρό αδερφό του”;
Σημειώνουμε εδώ κάποια από αυτά που είπε χαρακτηριστικά:
“Θέλω να σας πω κάποια πράγματα, όχι για να με λυπηθείτε, αλλά για να ξεμπροστιάσω ένα σύστημα συγκεκριμένων ανθρώπων, οι οποίοι με έχουν καταντήσει σε αυτό το σημείο…
Δεν μπορούν να φανταστούν σε αυτό το νοσοκομείο που πήγε, δημόσιο νοσοκομείο, και αυτοί οι γιατροί που τον ανέλαβαν και αυτός που τον χειρούργησε, τι έχουνε να πάθουνε από μένα και από τον αδερφό μου. Εύχομαι να τα καταφέρει ο πατέρας μου, εύχομαι η Παναγία να βοηθήσει, ο Θεός, να ζήσει ο πατέρας μου και
θα δείτε, ότι και να γίνει, τι έχουν να πάθουν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί στη χώρα αυτή πρέπει όλοι οι άρρωστοι να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, με τον τρόπο που τους αξίζει και να μην φεύγουν 70 χρόνων και 78″…