Διαβάστε στη συνέχεια του αφιερώματός μας στη διαχείριση απορριμάτων, ένα δεύτερο κείμενο του Αποστόλη Στασινόπουλου, πρώην Αντιδημάρχου Ηλιούπολης την περίοδο 2019-2023. (Δείτε ΕΔΩ το πρώτο κείμενο)
Ο Αποστόλης Στασινόπουλος γεννήθηκε το 1993, μεγάλωσε και ζει στην Ηλιούπολη.
Σπούδασε Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Το 2019 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος ως επικεφαλής και υποψήφιος Δήμαρχος της παράταξης “Συνεργοί με την Ηλιούπολη” και από τον Σεπτέμβρη του 2019 ανέλαβε αντιδήμαρχος της νέας δημοτικής αρχής με δήμαρχο τον Γ. Χατζηδάκη.
Διετέλεσε διαδοχικά αντιδήμαρχος Διοίκησης και Οικονομικών, Διαχείρισης Απορριμμάτων, Ανακύκλωσης, Κυκλικής Οικονομίας και Αδέσποτων Ζώων.
Υπήρξε πρόεδρος της Οικονομικής Επιτροπής την περίοδο 2020-2022 και μέλος των Επιτροπών Ποιότητας Ζωής και Οικονομική την περίοδο 2019-2023. Διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης στη Βουλή των Ελλήνων.
“Η διαχείριση απορριμμάτων, ανακυκλώσιμων και βιοαποβλήτων, στον ίσκιο της αύξησης του τέλους ταφής στους Δήμους, οδηγεί αναπόφευκτα στην καύση;”
Η ιστορία του τέλους ταφής έχει αναδείξει αδιαμφισβήτητα, τα τρία βασικά προβλήματα στο σημερινό μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων, που είναι η:
- Πλήρης αποτυχία της πολιτείας να προωθήσει αποτελεσματικά την μείωση-επαναχρησιμοποίηση-ανακύκλωση υλικών, αδυνατώντας να αγγίξει και τους πιο χαμηλούς στόχους της ΕΕ,
- Στρατηγική οικονομικής και διοικητικής επιβάρυνσης των Δήμων χωρίς σχεδιασμό, αντίστοιχους πόρους και διαθέσιμα μέσα.
- Παράδοση της διαχείρισης απορριμμάτων σε ιδιωτικά συμφέροντα, με παράλληλες ενδείξεις διαφθοράς και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος.
Αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση και μάλιστα αποτελούν και την ουσία της πολιτικής της.
Ποια είναι η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής;
Η κυβέρνηση έχοντας παραδεχτεί την πλήρη αποτυχία της να μειώσει την ταφή και να προωθήσει την ανακύκλωση, επενδύει στο εξοντωτικό τέλος ταφής για να οδηγήσει τους Δήμους στην αδιέξοδη και καταστροφική λύση της καύσης.
Ήδη από το 2024 ο Γ. Γ. Διαχείρισης Αποβλήτων μίλησε ανοιχτά για αποτυχία του υφιστάμενου μοντέλου και την “ανάγκη” μετάβασης στην “ενεργειακή ανάκτηση”, δηλαδή στην καύση ως τη μοναδική λύση για την μείωση της ταφής και τον εναρμονισμό με τους ευρωπαϊκούς στόχους.
Είναι γνωστό πλέον πως έχει ολοκληρωθεί μελέτη και αναμένεται σχετικό νομοσχέδιο για χωροθέτηση και δημοπράτηση 6 νέων μονάδων καύσης, το επόμενο διάστημα.
Αυτές αναμένεται να πραγματοποιηθούν, είτε μέσω ΣΔΙΤ, είτε ιδιωτικά κατανέμοντας μια ‘’ πίτα’’ που μπορεί να αγγίξει και τα 5 δις. ευρώ.
Αφότου έδωσε και επισήμως το σύνθημα η κυβέρνηση, ξεκίνησαν οι κινήσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και οικονομικών συμφερόντων.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται πρόσφατες συμμαχίες και εξαγορές εταιρειών από επιχειρηματικούς κολοσσούς ενέργειας και μεγάλες τσιμεντοβιομηχανίες.
Η λύση της καύσης είναι αναχρονιστική και στην ουσία μη λύση.
Συνιστά μια περιβαλλοντική και υγειονομική βόμβα με τεράστια κόστη. Η βιωσιμότητα της εξαρτάται ευθεία από τις εξασφαλισμένες ποσότητες απορριμμάτων που συχνά οδηγεί σε παράνομες μεταφορές αποβλήτων, γεγονός που φαντάζει αναπόφευκτο αν λάβουμε υπόψη σχετική απόφαση του ΣΤΕ που απαγόρευε την μεταφορά διαφόρων ειδών αποβλήτων στο εργοστάσιο του Βόλου μέσω του Παγασητικού.
Οι ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις για την καύση έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια για όλους τους παραπάνω λόγους, αλλά όπως φαίνεται για την Αττική προωθείται μονάδα καύσης και όχι μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων που χρηματοδοτούνται από το τρέχον ΕΣΠΑ.
Δυστυχώς, με αυτή την αδιέξοδη πολιτική φαίνεται ότι συντάσσεται τελευταία και η νέα Δημοτική Αρχή του Δήμου Ηλιούπολης. Ο κ. Ψυρρόπουλος στις 16/1/2025, σε ερώτηση που του απευθύνθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο για το τέλος ταφής, απάντησε ρητά πως πρέπει η χώρα μας να προχωρήσει άμεσα σε καύση και πως αυτή είναι μια λογική που υιοθετεί η Δημοτική Αρχή.
Φαίνεται πως πίσω από το δυσβάσταχτο τέλος ταφής υπάρχουν συνεννοήσεις και συμφωνίες κυβερνητικών στελεχών, επιχειρηματιών και εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης για την προώθηση της καύσης και την απόρριψη της κυκλικής οικονομίας, με ό,τι σημαίνει αυτό.
Στον αντίποδα, εκφράζεται μια ισχυρή πλέον άποψη μιας μεγάλης μερίδας αυτοδιοικητικών, πολιτικών δυνάμεων και φορέων της κοινωνίας των πολιτών, που συνδέει άμεσα την κατάργηση του τέλους ταφής με έναν εθνικό σχεδιασμό απόδοσης πόρων και μέσων προς τους Δήμους, ανάλογα με τις ανάγκες και τον σχεδιασμό τους για την αύξηση της ανακύκλωσης και αναφορικά με την Αττική την εξυγίανση του ΕΔΣΝΑ, με την συμμετοχή των Δήμων με γνώμονα να σταματήσουν τα φαινόμενα διαφθοράς.
Η ιστορία του ΕΔΣΝΑ θα μας απασχολήσει άμεσα.