Κριτική του Ιάκωβου Γωγάκη
Μια αλλιώτικη οπτική για την Αμερική του παρελθόντος η οποία αφήνει κατά μέρος το αιώνιο ερώτημα, ναι ή όχι στο Αμερικανικό όνειρο, μέσα από τα μάτια του Alexander Payne για τα χρόνια τη δικιά του εφηβείας τη δεκαετία του ’70.
Ο Ελληνοαμερικάνος σκηνοθέτης την νέα του ταινία με τίτλο “The holdovers” στην αρχική αφηγηματική δράση, με τους φοιτητές να μελετάνε απαγορευμένα περιοδικά στους κοιτώνες ενός ιδιωτικού κολλεγίου, τους τσακωμούς τους στο προαύλιο αλλά και με τον αυταρχικό καθηγητή τον Πωλ Χάναμ να κυριαρχεί, μεταβάλλει την πλοκή, της δίνει βάθος και ουσία, την μετατρέπει σε μια ιστορία για την ανάγκη του «ανήκειν».
Στο προσκήνιό του είναι τρεις απομονωμένες υπάρξεις την περίοδο των Χριστουγέννων, αλλά και όχι μόνο των Χριστουγέννων, που η αναγκαστική συνύπαρξη θα τους φέρει κοντά, θα συζητήσουν, θα γελάσουν, θα περιπλανηθούν, θα αποκαλύψουν μυστικά.
Ο Πέϊν υφαίνει τη θετική αμοιβαιότητα της συνύπαρξης του και δημιουργεί,, με απλοϊκή πλανοθεσία σουρεαλιστικές στιγμές που θυμίζουν ρεαλιστικές, αλλά και το αντίθετο.
Εντοπίζει τις αντιφάσεις εκείνης της εποχής, από η μια το φεμινιστικό κίνημα, από την άλλη η αύξηση των διαζυγίων- Κράμερ εναντίον Κράμερ – θίγει ακροθιγώς το ζήτημα του πολέμου, της φυλετικής ανισότητας αλλά και το πόσο ασφυκτικό ήταν το πλαίσιο στα ιδιωτικά σχολεία στη δεκαετία του 70 όταν την ίδια περίοδο στα δημόσια σχολεία και της Αμερικής και της Ευρώπης κυριαρχούσαν οι ανοιχτοί χώροι.
Πρόκειται για καλοδουλεμένη ταινία, από το εικαστικό της μέρος, τους διαλόγους της, μέχρι την επιβλητική παρουσία του Πωλ Τζιαμάτι και του πρωτοεμφανιζόμενου και πολλά υποσχόμενου Ντόμινικ Σέσα.
Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους από την πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024