Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης
Σε ένα σκηνικό φαντασίας που παρουσιάζεται μέσα από πραγματικό φακό, αναμετριέται ο πατέρας της θεωρίας των συναισθημάτων – συνειδητό, υποσυνείδητο, ασυνείδητο – της θεωρίας των επιθυμιών, των ονείρων και του Οιδιπόδειου Συμπλέγματος Σίγκμουντ Φρόιντ, με τον βρετανό συγγραφέα Κλάιβ Στέιπλς Λιούις, πάλαι ποτέ άθεο και μετέπειτα στο έπακρον Χριστιανό. Ο Λιούις ισχυρίστηκε ότι η Ανάσταση του Χριστού έγινε ο άξονας πάνω στον οποίο στηρίζεται ο δυτικός πολιτισμός. Αντιθέτως ο Φρόιντ ήταν άθεος και φανατικός υποστηρικτής της άποψης ότι η θρησκευτική πίστη καλύπτει μια παιδική ανάγκη.
Η ταινία στηρίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Μαρκ Εστί. Τζερμέιν, το οποίο παρουσιάζεται συχνά στις θεατρικές σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής.
Ο σκηνοθέτης Ματ Μπράουν, επιθυμεί να διατηρήσει τη θεατρική αύρα στην κινηματογραφική του προσαρμογή και με το σκηνικό ενός και μόνο δωματίου (σαλόνι) να μετατρέπεται σε πάλη ιδεών, το αποδεικνύει.
Αποδεικνύεται επίσης με την επιλογή να πρωταγωνιστήσει ο κορυφαίος αλλά υπερήλικας ηθοποιός Άντονι Χόπκινς (ως ο Φρόιντ). Ο Χόπκινς σε όλες τις πρόσφατες ταινίες του – ίσως λόγω ηλικίας – παίζει σε εσωτερικούς χώρους, χωρίς ιδιαίτερες κινησιολογικές απαιτήσεις. Χρησιμοποιεί πιο έντονα την υποκριτική, τις εκφράσεις και το συναίσθημα. Το ίδιο βλέπουμε να συμβαίνει και στην ταινία αυτή, με τον νεότερο Μάθιου Γκουντ να κερδίσει περισσότερο κινηματογραφικό χρόνο από τον συμπρωταγωνιστή του, σε μια ιστορία όπου το μπρα ντε φερ πρέπει να είναι ίσο.
Τα μεγάλα φιλοσοφικά ζητήματα που γέννησαν τις μεταξύ τους διαφορές, θρησκεία, σεξ, παιδική ηλικία, φαντασιώσεις, ρίχνονται στην ιστορία με μεγάλη ταχύτητα, σαν πυροτεχνήματα, δεν υπάρχει ο χρόνος και η ορθή σεναριακή δομή ανάπτυξής τους, όπου τα εκατέρωθεν επιχειρήματα θα πάλλονται με τη δυναμική τους. Πιθανότατα, το κέντρο βάρος της ταινίας να ήταν προτιμότερο, να δινόταν σε ένα φιλοσοφικό θέμα.
Ορθή σε γενικές γραμμές η χρήση των αναδρομών στο παρελθόν, με την οποία ξεφεύγει η ιστορία από τη φυσική θεατρικότητά της, ενώ η παρουσία της ομοφυλόφιλης παιδοψυχιάτρου και θυγατέρας του Φρόιντ, παρουσιάζει μια δελεαστική προοπτική κατανόησης της κοσμοθεωρίας του πατέρα της.
Η ταινία “Η Τελευταία Συνεδρία του Φρόιντ” προβάλλεται από την Πέμπτη 23/5 στους κινηματογράφους.