Μια εκ βαθέων ανοιχτή, προσωπική και πολιτική συζήτηση για όλα τα θέματα, με τον επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «ΗΛΙΟΥ-Πόλις, Ανθρώπινη πόλη», Θοδωρή Παπαδάτο, με τον συνεργάτη μας Θάνο Κατσώνη.
Η συνάντησή μας έγινε μια υπερβολικά ζεστή μέρα του Ιουνίου, στην φιλόξενη και σκιερή αυλή του Καφέ «Άνιμα».
Ο Θοδωρής, όπως πάντα, ήταν ευγενής και άμεσος στις απαντήσεις του, με έναν χειμαρρώδη λόγο, φανερά επηρεασμένο από τη νομική του ιδιότητα.
Δεν θέλησε καμία προετοιμασία και δεν ζήτησε να δει το κείμενο πριν την δημοσίευσή του, παρά την επιμονή μου.
Η συζήτησή μας κύλισε σαν νερό.
Από την πλευρά μου οφείλω να ομολογήσω ότι απόλαυσα τη συζήτηση μας, που κάλυψε πολλά θέματα, αλλά και άφησε ανοιχτά άλλα τόσα, για την επόμενη κουβέντα μας, που ελπίζω να γίνει σύντομα.
Σήμερα δημοσιεύουμε το πρώτο μέρος της συζήτησής μας.
ΘΚ: Τι θα ήθελες εσύ να ξέρει ο αναγνώστης μας και σένα, προσωπικά, επαγγελματικά, κοινωνικά ή ατομικά. Οτιδήποτε καλύτερο ή χειρότερο μπορείς να πεις εσύ για τον εαυτό σου, ώστε να σε γνωρίσουν άνθρωποι που δεν σε γνωρίζουν, μέσα από μία σύντομη παρουσίαση.
ΘΠ: Ενδιαφέρουσα ερώτηση και ευχαριστώ. Με πολλές πτυχές θα έλεγα.
Θα ξεκινούσα γιατί, το ερώτημα που μου τίθεται πολύ συχνά είναι για ποιο λόγο η ενασχόληση ενός νέου ανθρώπου, που ενδεχομένως έχει κάνει ή κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα με τον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης ο οποίος είναι μάλλον ένας σχετικά δύσκολος θα έλεγα.
Από τότε λοιπόν που θυμάμαι τον εαυτό μου, για να είμαι ειλικρινής, είχα μία ροπή, μία κλήση θα έλεγα με την ενασχόληση με τα κοινά, από τις μαθητικές κοινότητες όντας έτσι στον κλειστό χώρο του σχολείου πάντα θυμάμαι ασχολούμουν με τα δεκαπενταμελή ήμουνα εκλεγμένος ήμουνα πρόεδρος έτσι στην τάξη του σχολείου, το οποίο είναι και σχετικά δύσκολο. Φανταστείτε να είμαι ταυτόχρονα και απουσιολόγος αλλά και πρόεδρος της τάξης.
Δεν είναι κάτι συνηθισμένο, το οποίο ενδεχομένως δείχνει ότι αυτό το μικρόβιο για την ενασχόληση μου – όπως είπα πριν – με τα κοινά, υπήρχε μάλλον την εφηβική μου ηλικία.
Περνώντας λοιπόν μετά στο πανεπιστήμιο, στην Νομική, στην Αθήνα, άρχισα να ασχολούμαι σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό.
Διετέλεσα μέλος σε μία φοιτητική παράταξη, την Αριστερή Ενότητα, μία ευρύτερη παράταξη που ανήκε στη ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά, όπου εκεί προφανώς ήρθα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, άρχισα να έχω ευρύτερα διαβάσματα, κοινωνικά και πολιτικά, γιατί ξέρετε το πανεπιστήμιο πέρα από την κλασσική εκπαίδευση την οποία λαμβάνει κάποιος για τα επόμενα επαγγελματικά του βήματα, στην πραγματικότητα μπορεί να λειτουργήσει και σαν ένας κοινωνικός χώρος ο οποίος διευρύνει τους ορίζοντές του.
Εκεί λοιπόν άρχισα να ασχολούμαι με κινήματα, να βλέπω τα πράγματα Τα Κοινωνικά με μεγαλύτερη ευρύτητα Πνεύματος και εντέλει κατέληξα να είμαι και στο διοικητικό συμβούλιο του φοιτητικού Συλλόγου της Νομικής. Οπότε υπήρχε από πολύ παλιά μία ενασχόληση με τα κοινά.
Ταυτόχρονα την ίδια περίοδο που είμαι Στο πρώτο ή δεύτερο έτος στη Νομική, αρχίζει ακροθιγώς Βέβαια και μία κάποια εμπλοκή με την Ηλιούπολη.
Εδώ μεγάλωσα, εδώ πήγα σχολείο, ήξερα αρκετούς ανθρώπους, τότε αρχίζει – είμαστε θυμίζω στην περίοδο της Μεγάλης οικονομικής κρίσης οπότε η δική μου η γενιά πολιτικοποιείται αν θέλετε και τρόπο βίαιο και έντονο και στην Ηλιούπολη αρχίζουν να ξεπηδούν και κάποιες κινήσεις πολιτών, με στόχο να αντισταθούν σε διάφορα πράγματα που βλέπαμε τότε στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και μάλλον δεν μας άρεσαν .
Θυμάμαι λοιπόν ότι η πρώτη μου εμπλοκή ήτανε – νομίζω το 2008 ή το 2009 – σε σχέση με κάποιες κινήσεις πολιτών που είχαν δημιουργηθεί για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του άλσους τότε, όπου γινόντουσαν κάποιες συνελεύσεις πολιτών, βέβαια αυτό τότε έγκειτο σε κάποιες ευρύτερες κινητοποιήσεις που είχαν σχέση με την Δημόσια Περιουσία, αλλά τότε ήταν για το άλσος…
ΘΚ: μιλάμε για το αναψυκτήριο, τότε που αλυσοδέθηκαν και κάποιοι…
ΘΠ: …τότε ακριβώς που αλυσοδέθηκαν!!!
Είναι μια εικόνα χαραγμένη στο μυαλό μου. Πολλοί άνθρωποι οι οποίοι ακόμα και σήμερα έχουνε κάποιο ρόλο, με την ευρύτερη έννοια του όρου, στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Οπότε αυτή ήταν η πρώτη μου ενασχόληση με τα τοπικά.
Φεύγω μετά από σύντομο χρονικό διάστημα στο εξωτερικό ,διότι συνέχισα μετά σπουδές, ήμουν αρχικά στη Γαλλία, Αγγλία, Λουξεμβούργο, αλλά για να το αντιληφθούν έτσι καλύτερα και οι αναγνώστες εδώ, αυτό το μικρόβιο της εμπλοκής στην κοινή ζωή υπήρχε ακόμα και στο εξωτερικό.
Θυμάμαι στη Γαλλία συμμετείχα σε κάποιους πολιτικούς φορείς, τότε που ανέπτυσσαν δράση στο Παρίσι.
Τότε συμμετείχα αρκετά ενεργά!
Υπήρχε ένας πολιτικός, ο Μελανσόν, ακόμα υπάρχει, ο οποίος με τις διάφορες εγγενείς αντιφάσεις που ενδεχομένως φέρνει ο χρόνος , ακόμα παίζει ρόλο στα πράγματα, τότε ήταν λοιπόν πολύ πιο δυναμική η παρουσία του, υπήρχε και ένα ενδεχόμενο να περάσει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία.
Ταυτόχρονα, όταν ήμουν στο Παρίσι υπήρχαν και εκεί οι δημοτικές εκλογές. Οπότε- αυτό είναι και μία είδηση που ενδεχομένως δεν το γνωρίζουν και πολλοί στην Ηλιούπολη, ή και πολλοί από τους φίλους μου, για να είμαι ειλικρινής – έχω ψηφίσει και για τις δημοτικές εκλογές του Παρισιού…
ΘΚ: Βγάζουμε είδηση δηλαδή τώρα (γέλια)
ΘΠ: Ναι είναι είδηση, γιατί πέρα από την Ηλιούπολη ο δεύτερος Δήμος στον οποίο έχω ψηφίσει είναι το Παρίσι! Δεν ξέρω πόσοι άλλοι αιρετοί μπορούν να του πουν αυτό (γέλια) τότε που είχε βγει η Αν Ινταλγκό.
Οπότε ναι, ασχολούμουν τότε, παρακολουθούσα και διάφορα ζητήματα πολιτικής θεωρίας, πολιτικής φιλοσοφίας στη Σορβόννη, άσχετα με τα νομικά, που ενδεχομένως είναι λίγο πιο πεζά εκ της φύσης τους, οπότε υπήρχε αυτή η ροπή, ξαναλέω προς ευρύτερα ζητήματα τα οποία απασχολούν τον τόπο.
Το ίδιο συνεχίστηκε μετέπειτα και στην Αγγλία, σε μία ακόμα πιο ταραχώδη περίοδο, ήμουνα το ‘14-‘15, με αυτά που συνέβαιναν και στην Ελλάδα, ήταν το δημοψήφισμα, υπήρχανε εκεί αρκετοί Έλληνες φοιτητές σε διάφορες πόλεις της Αγγλίας, οι οποίοι είχαμε έτσι μία ιδιαίτερη ματιά, για το πώς βλέπουμε τα πράγματα που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο στη Χώρα και προσπαθούσαμε και από το εξωτερικό με τον τρόπο με τον οποίο βέβαια ο καθένας μπορούσε, με κείμενα ή με τις τοποθετήσεις του, να παίξει έναν ρόλο στα πράγματα. Επανερχόμενος πίσω στην Ελλάδα – και αφήνω ένα κενό 2 χρόνων – διότι για μένα προσωπικά την περίοδο εκείνη υπήρξε μία κάποια μεγάλη θα έλεγα προσωπική, κοινωνική, πολιτική απογοήτευση
ΘΚ: …έχουμε γκρίζες σελίδες δηλαδή…
ΘΠ: υπάρχουν κάποια κενά…
ΘΚ: …όταν θα νιώσεις έτοιμος αργότερα θα τις συζητήσουμε, έτσι;
ΘΠ: με μεγάλη μου χαρά…
ΘΚ: Διακόπτοντας λίγο τον ειρμό σου, να σου πω ότι εγώ ήξερα τον πατέρα σου. Δεν ήξερα όμως εσένα καθόλου, δεν ήξερα καν ότι υπάρχεις και τις πρώτες πληροφορίες, για σένα τις έμαθα από την κυρία Χωματά, η οποία ήταν τότε Αντιδήμαρχος Παιδείας και Πολιτισμού και η οποία μου μίλησε με τα καλύτερα λόγια για σένα και για την οικογένειά σου σε μία περίοδο τότε που ξεκινούσε η θητεία του κ. Χατζηδάκη. Επομένως τότε που συναντηθήκαμε, εγώ είχε έρθει στη συνάντηση με καλύτερες πληροφορίες, εξαιτίας της κυρίας Χωματά, την οποία μπορεί πολλοί να την κατηγορήσουν για διάφορα πράγματα, αλλά έχει οξύνοια και είναι δίκαιη σε οτιδήποτε εκφράζει.
ΘΠ: Αυτή είναι μία ενδιαφέρουσα παρέμβαση στην κουβέντα, γιατί θα ήθελα να πω δυο λόγια την κυρία Χωματά, έχω ιδιαίτερη σχέση μαζί της. Την εκτιμώ πολύ, θα έλεγα επίσης ότι την αγαπώ, είναι δασκάλα και χρησιμοποιώ τον όρο δασκάλα και όχι καθηγήτρια, η οποία με βοήθησε στο να μάθω γράμματα και σε ένα μεγάλο βαθμό η σχηματοποίηση αν θέλετε της προσωπικότητάς μου, γιατί την είχα καθηγήτρια και σε μία τρυφερή ηλικία όπως είναι η εφηβική.
Με βοήθησε και στα μετέπειτα βήματα και για μένα – το είχα πει και στα προηγούμενα δημοτικά συμβούλια, που εγώ δεν ήμουν εκλεγμένος αλλά είχα τοποθετηθεί τότε ως εκπρόσωπος πολιτών – ήταν πολύ μεγάλη χαρά όπου υπήρξαμε έστω και για λίγο, εγώ με άτυπο ρόλο η κυρία χώματα ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, στις ίδιες συνεδριάσεις.
Οπότε την ευχαριστώ με την ευκαιρία και πάλι και για τα καλά λόγια αλλά και όλη την βοήθεια εν γένει .
ΘΚ: Είναι συγκινητικό αυτό που ακούω και κρατάω αυτό που τόνισες, τον ρόλο του δασκάλου από το ρόλο του καθηγητή, του εκπαιδευτικού. Αυτά είναι που μένουν στη ζωή και όχι άλλα!!!
ΘΠ: συμφωνώ απόλυτα και επανερχόμενος σ’ αυτό που έλεγες για τις γκρίζες σελίδες έτσι οι οποίες είναι κενές – μπορεί να τις γράψουμε στο βιβλίο λίγο αργότερα – επανέρχομαι λοιπόν στην Ηλιούπολη και ακριβώς επειδή ένιωθα ένα θα έλεγα πολιτικό κενό αποφάσισα να σταματήσω με ενεργό τρόπο να ασχολούμαι με το κεντρικό πολιτικό σκηνικό και να επανέλθω λίγο στα τοπικά, στα της βάση.
Εκεί λοιπόν υπάρχουν ή δημιουργούνται ξανά κινήσεις πολιτών για ζητήματα, οπότε αρχίζω και ασχολούμαι με διάφορα κινήματα πολιτών που κυρίως δραστηριοποιούνταν στα ζητήματα τα περιβαλλοντικά θυμίζω στην Ηλιούπολη έχουμε ένα μεγάλο θέμα για τον Προφήτη Ηλία, ήτανε το ΚΥΤ, η εν γένει προστασία του Υμηττού και έτσι ήρθα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους, να θυμίσω εδώ την – δυστυχώς έφυγε – την Ευαγγελία τη Δημητρίου όπου και με αυτήν είχαμε πάρα πολύ ωραία συνεργασία σε διάφορα επίπεδα, αλλά και άλλους ανθρώπους τους οποίους τώρα δεν είναι αναγκαίο να ονοματίσουμε.
Συνεπώς η ενασχόληση με τα έστω και με τα μικρά θέματα της πόλης αν θέλετε αναζωπύρωσε έτσι αυτό το ενδιαφέρον αυτή τη φλόγα που πάντοτε υπήρχε, ούτως ώστε να ασχοληθώ με ακόμα πιο ενεργό τρόπο και ποιο θεσμικό, θα μπορούσε να πει κανείς, με τα της Ηλιούπολης και εξ ου και καταλήγουμε στο να κατεβαίνω πλέον στις εκλογές οι οποίες έγιναν πέρσι, με την δημοτική κίνηση την Ηλιούπολης ανθρώπινη πόλη μία κίνηση με την οποία ανέκαθεν είχα έτσι στενή επαφή και από τα φοιτητικά μου χρόνια, όπως ανέφερα προηγουμένως γνώριζα και τους ανθρώπους και εκτιμώ πως ήταν μία πολιτική συλλογικότητα αν θέλετε στην πόλη, η οποία έστω και αν δεν είχε αναλάβει – και δεν έχει αναλάβει – βασικές θέσεις διοίκησης και ευθύνης, έχει ποικιλοτρόπως συμβάλλει στην διαμόρφωση και της κοινής γνώμης, αλλά και της πόλης, όπως την γνωρίζουμε και σήμερα.
Και προφανώς με τους ανθρώπους αυτούς, συμφωνούσα σε πάρα πολλά, συμφωνώ σε πάρα πολλά, έχουμε βρει κοινό βηματισμό και εκτιμώ, ότι μπορούμε να κάνουμε κάποια πράγματα.
Αυτό είναι το πολιτικό θα λέγαμε υπόβαθρο της ενασχόλησής μου με την Ηλιούπολη, σε πιο προσωπικό επίπεδο, έχω γεννηθεί εδώ, έχω μεγαλώσει εδώ, εδώ έχω πάει σε όλα τα σχολεία, είναι η πόλη στην οποία πρωτοέπαιξα ποδόσφαιρο, όπως όλα τα παιδιά, στις ομάδες εδώ της Ηλιούπολης, για να είμαι ειλικρινής δεν ήμουν και ο καλύτερος…
ΘΚ: Τι θέση έπαιζες;
ΘΠ: έλεγα πως έπαιζα επίθεση, τώρα βέβαια περισσότερο ήμουνα αριστερά στον πάγκο (γέλια), αριστερά όως πάντως!!!
Οπότε ναι, έχω περάσει το μεγαλύτερο μέρος σχεδόν όλο πλην των χρόνων του εξωτερικού στην Ηλιούπολη, είναι μία πόλη που αγαπώ και πολλοί φίλοι μου ενδεχομένως – έτσι για να πικάρουν και λιγάκι – με λένε και τοπικιστή, φαντάζομαι πολλοί Ηλιουπολίτες το έχουμε αυτό… Συνεπώς δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου σε κάτι διαφορετικό πέρα από την ενασχόληση με την πόλη!
ΘΚ: Επαγγελματικά με τι δραστηριοποιείσαι, αναφέροντας οτιδήποτε κρίνεις εσύ σκόπιμο, για να σε γνωρίσει καλύτερα ο συμπολίτης;
ΘΠ: Επαγγελματικά όπως είπα και προηγουμένως, εργαζόμουνα για ένα περίπου χρόνο στο εξωτερικό, στο Λουξεμβούργο. Ήμουν τότε στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά σε μία εσωτερική υπηρεσία η οποία έκανε έρευνα και τεκμηρίωση για νομικά ζητήματα διαφόρων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αφορούν το ευρωπαϊκό δίκαιο. Εγώ δούλευα τότε στην Γαλλική ομάδα – μία παραδοξότητα το ότι δεν ήμουνα στην Ελληνική – οπότε συνεργαζόμουν με Γάλλους συναδέλφους, μετέπειτα ήμουνα στον Έλληνα δικαστή, που έχει η χώρα μας στο δικαστήριο, σαν βοηθός του, όπου επεξεργαζόμασταν διάφορα ζητήματα.
Από το 2017- ‘18 και μετά, εργάζομαι ως δικηγόρος εδώ στην Αθήνα, έχω και διατηρώ ένα δικηγορικό γραφείο εδώ στην Ηλιούπολη, το παραδοσιακό οικογενειακό γραφείο που έχουμε όλοι κατά νου μας, το οποίο προσπαθώ και φιλοδοξώ να το εξελίξω σε κάτι, λίγο πιο σύγχρονο, με τα δεδομένα τα Ευρωπαϊκά.
Όχι σύνηθες για την Ελληνική κοινωνία, αλλά εκτιμώ ότι υπάρχουν και άλλα…
ΘΚ: …ακούγεται πολύ ωραία αυτό
ΘΠ: ακούγεται, ελπίζω να είναι και στην πράξη!
ΘΚ: εμείς το ευχόμαστε!
ΘΚ: Θα ήθελα πάρα πολύ να κλέψω τις σκέψεις σου, αφού πρώτα σου πω ότι η εκλογή σου στο δημοτικό συμβούλιο – είναι κάτι το οποίο εγώ προσωπικά πιστεύω ότι – θα βοηθήσει την πόλη . Ας προσπεράσουμε τα τυπικά συγχαρητήρια, αλλά θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς βλέπεις τώρα πια την συνύπαρξη στην ίδια πλευρά της αντιπολίτευσης με ανθρώπους με τους οποίους αντιπαρατεθήκατε σκληρά στην προεκλογική περίοδο, μιλάω κυρίως για τον Γιώργο τον Χατζηδάκη ώς δήμαρχο της πόλης, με τον οποίο είχατε τα θέματα σας, αλλά και με άλλους επικεφαλής παρατάξεων με τους οποίους και στην προεκλογική περίοδο είχατε τις τριβές σας αλλά τώρα είστε από την ίδια πλευρά της αντιπολίτευσης, αντιμετωπίζοντας ένα νέο δήμαρχο, για τον οποίο ακόμα είναι λίγο νωρίς για να κριθεί ίσως, για κάποια πράγματα. Άρα η ερώτηση προσδιορίζεται περισσότερο ας πούμε πως νιώθεις εσύ «συνεργαζόμενος» αντιπολιτευτικά με ανθρώπους με τους οποίους είχες συγκρουστεί παλιότερα.
ΘΠ:: Πρώτα από όλα θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πάρα πολύ για τα καλά λόγια, γιατί είναι από ανθρώπους που ειλικρινά εκτιμώ και που έχουν προσφέρει στην πόλη, οπότε είναι σημαντικό να ακούγονται.
ΘΚ: Να σου πω κάτι τώρα για να μου το χρωστάς… (γέλια). Δεν έχει τόσο σημασία τι λέμε όταν είμαστε μπροστά ο ένας για τον άλλο…
ΘΠ: …όχι και από πίσω, σωστά!
ΘΚ: Όταν είχα κάνει μια συνάντηση με στέλεχος της ΛΑΕ που μου είπε ότι είχατε συναντήσεις και έχοντας στο μυαλό του ότι εγώ θα ήμουν ενάντιός σου, εχθρός σου δημοτικά, του είχα πει ότι εάν καταφέρει και εκλεγεί ο Θοδωρής, θα είναι κόσμημα για το Δημοτικό Συμβούλιο. Το είπα τότε, το εννοώ τώρα και μάλλον το επιβεβαιώνεις με την μέχρι τώρα σου πολιτεία.
ΘΠ: Ευχαριστώ πολύ και πάμε βασικά. Λοιπόν, πάρα πολύ ενδιαφέρουσα η ερώτηση, για να είμαι ειλικρινής, στροβίλιζε μέσα μου και η στάση η οποία θα είχα εγώ στα δημοτικά συμβούλια όλο αυτό το διάστημα διότι για να είμαι ειλικρινής και για μένα ήταν ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο.
Όπως γνωρίζετε, με την προηγούμενη διοίκηση, δεν θα ήθελα να το προσωποποιήσω στον πρώην Δήμαρχο τον κ. Χατζηδάκη είχαμε διάφορες τριβές.
Εντούτοις και αυτό θέλω να σημειωθεί, ποτέ η οποία αυστηρή, οξεία δριμεία κριτική δεν ήταν προσωπική ούτε εναντίον του κύριου Χατζηδάκη ούτε εναντίον κανενός εκ των μελών της διοίκησης΄.
Πράγματι θεωρούσαμε πως η προηγούμενη τετραετία δεν θα έλεγα πως ήτανε και η καλύτερη για την πόλη, γίνανε κατά τη γνώμη μου αρκετά λάθη .
Αντιλαμβάνομαι ότι υπήρξαν κάποιες δυσκολίες, το ζήτημα του κορονοϊού, ένα φαινόμενο το οποίο σε παγκόσμιο επίπεδο παρέλυσε τα πάντα, δεν αφορά μόνο την Ηλιούπολη, ήταν ένα ζήτημα που η οποιαδήποτε διοίκηση θα είχε δυσκολίες και δυσχέρειες στο να το αντιμετωπίσει. Από εκεί και πέρα όμως και αφότου παρήλθε αυτή η περίοδος, με τον τρόπο με τον οποίο περιήλθε, εκτιμώ ότι γίνανε κάποια λάθη ενδεχομένως στρατηγικής, ενδεχομένως για άλλους λόγους, γίνανε σφάλματα τα οποία εν τέλει θα έλεγα ότι στοίχισαν στην τοπική κοινωνία.
Τα έχουμε πει προεκλογικά, ήταν το μεγάλο έργο του ηλεκτροφωτισμού, ζητήματα που σχετίζονταν με τον χειρισμό της υπόθεσης για τον Προφήτη Ηλία, με τον χειρισμό της υπόθεσης για το τότε υποτιθέμενο δημοτικό κοιμητήριο, που εδώ θέλω να επισημάνω πως ήμασταν η μοναδική εκτιμώ παράταξη, δημοτική κίνηση η οποία είχε αντιδράσει κατά τέτοιο έντονο τρόπο, γνωρίζοντας πως μία τέτοια πρόταση δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί και θα ήταν επιζήμια εντέλει και για το περιβάλλον.
Συνεπώς θεωρώ πως γίνανε διάφορα λάθη, δίχως όμως αυτό να έχει οποιαδήποτε προσωπική μομφή προφανώς κατά του κυρίου Χατζηδάκη.
Αυτά που ανέφερα προηγουμένως περί της πορείας μου μέχρι την απόληξη σήμερα στα δημοτικά πράγματα, ήταν ακριβώς για να καταδείξω ότι προσπαθώ στην εμπλοκή μου με τα κοινά να μιλάω πολιτικά και όχι με όρους διαπροσωπικών σχέσεων.
Για να επανέλθω στην ερώτηση:
Ήθελα μόνο να το πω εισαγωγικά για να καταδείξω ότι αυτή την στιγμή στο δημοτικό στο δημοτικό συμβούλιο με τον κύριο Χατζιδάκι και την παράταξη «Ενωμένοι για Ηλιούπολη», αλλά και με άλλες δημοτικές παρατάξεις φαίνεται σε πολλά ζητήματα να συμφωνούμε, οι απόψεις μας να συγκλίνουνε και αυτό αποδεικνύει αυτό που έλεγα και προηγουμένως, ότι ουδεμία προσωπική έτσι αντιπαράθεση δεν υπήρχε τότε.
Ήταν ζητήματα πολιτικής που εκτιμούσαμε ότι δεν γινόντουσαν ορθά.
Το γεγονός ότι η παράταξη του κυρίου Χατζηδάκη βρισκόμενοι στον θώκο της αντιπολίτευσης, ενδεχομένως έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με αυτά που έλεγε προηγουμένως, είναι νομίζω για την συγκεκριμένη παράταξη ένα θετικό βήμα.
Εμείς όμως έχουμε μείνει σταθεροί. Η κριτική η οποία κάναμε και τότε και η που κάνουμε και στη νυν διοίκηση είναι ακριβώς η ίδια, είναι οξεία, είναι δριμεία, εκτιμώ όμως ότι είναι πάντοτε τεκμηριωμένη και γίνεται με όρους ευγένειας, χωρίς να εκφεύγουμε από τα εσκαμμένα.
ΘΚ: Αυτό είναι δεδομένο, το επιβεβαιώνω και εγώ, που παρακολουθώ ανελλιπώς τις συνεδριάσεις του ΔΣ, είτε διαδικτυακά είτε δια ζώσης.
ΘΚ: Με την ευκαιρία να βάλω και έναν δεύτερο παράγοντα στην ερώτηση. Διακρίνω τις τελευταίες τουλάχιστον δύο συνεδριάσεις του ΔΣ, μία ένταση, μια ηλεκτρισμένη κατάσταση με την Πρόεδρο του ΔΣ. Είναι κάτι το οποίο θα ήθελα ένα σχόλιό σου τώρα
Η εικόνα που έχει δημιουργηθεί στον Πολίτη της Ηλιούπολης, ξεκινάει από την πρώτη πρόεδρο στη σύγχρονη περίοδο την κυρία Χωματά και όλοι έχουμε θεμελιώσει μέσα μας τα κριτήρια και τον αυστηρό τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε ακόμα και την διοίκηση ,μέλος της οποίας υπήρξε και αναγκαστικά συγκρίνουμε τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται τις διαδικασίες του ΔΣ η καινούργια πρόεδρος η κυρία Κορμά και βλέπω κάποιες εντάσεις και κάποιες αντιφατικές καταστάσεις, πότε αγάπης και πότε – ας πούμε – δριμείας κριτικής από μέρους σας. Το σχόλιό σας;
ΘΠ: Ξαναλέω, πριν αναφέρθηκα στην προσωπική σχέση που είχα με την κυρία Χωματά, την οποία την έζησα και ως δημότης και ως Πρόεδρο του ΔΣ στο οποίο αν δεν κάνω λάθος ήταν για κάποιους μήνες. Η αλήθεια είναι πως λειτούργησε κατά τη γνώμη μου, τουλάχιστον κατά τρόπο υποδειγματικό.
Ήταν απολύτως δίκαιη, κρατώντας ίσες αποστάσεις και ανταπεξήλθε πλήρως στο θεσμικό της ρόλο ως Πρόεδρος. Το είπατε και προηγουμένως ήταν συχνό το φαινόμενο να κάνει παρατηρήσεις, έστω και με λίγο πιο έντονο ύφος ακόμα και στους αντιδημάρχους.
ΘΚ: Κακοπέρασε η διοίκηση Χατζηδάκη στα χέρια της τότε προέδρου. Αυτό νομίζω θα γραφτεί στην ιστορίας της πόλης σχετικά με το ποσό αδέκαστη και το πόσο σκληρή κριτής και διαχειριστής σχέσεων υπήρξε και ως πρόεδρος αλλά και όσοι είχαν εμπλακεί μαζί της στο παρελθόν ως εκπαιδευτικός, γνωρίζουν τη αυστηρότητά της, που είναι παροιμιώδης για την πόλη.
ΘΠ: Στο θεσμικό πάντως θα ήθελα και πάλι να της δώσω τα εύσημα και ότι στην πραγματικότητα αυτός είναι ο ρόλος που θα πρέπει να έχει ο πρόεδρος στο ΔΣ, κρατώντας ίσες αποστάσεις και όχι πρόεδρος της εκάστοτε διοίκησης και του δημάρχου.
Και παίρνω με αυτή την σκέψη την αφορμή να επεκταθώ λίγο παραπάνω, διότι ξέρετε, στη σημερινή σύνθεση του ΔΣ, εκτιμώ πως η νυν πρόεδρος – χωρίς ξαναλέω να υπάρχει κάποια διαπροσωπική έτσι αντιδικία ή το οτιδήποτε – ίσα ίσα σε προσωπικό επίπεδο την συμπαθώ αρκετά και το λέω αυτό με γνήσιο τρόπο, μολαταύτα θεωρώ πως τα καθήκοντα της θα μπορούσε να τα εκτελέσει – δεν θα έλεγα με τρόπο καλύτερο, αλλά – με τρόπο λιγάκι πιο αμερόληπτο και λίγο πιο αντικειμενικό.
Επειδή ξέρω παρακολουθείτε τα δημοτικά συμβούλια, από την αρχή του έτους έχουν διεξαχθεί περίπου 7 ή 8, η κατάσταση η οποία επικρατεί για έναν απλό δημότη, που είτε τα παρακολουθεί διαδικτυακά είτε έρχεται στις συνεδριάσεις, θα έλεγα είναι απογοητευτική, για να μην πω απελπιστική και όλοι εδώ θα πρέπει να αναλάβουμε και τις ευθύνες τους.
Και δυστυχώς, εκ του θεσμικού της ρόλου η Πρόεδρος έχει βασικές ευθύνες ούτως ώστε να καταφέρνει να διευθύνει την συζήτηση με τρόπο ξαναλέω λίγο πιο αντικειμενικό ούτως ώστε να μην δημιουργούνται εντάσεις, πραγματικές οι τεχνητές. Συνεπώς, θα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, εκτιμώ όμως πως την δεδομένη χρονική στιγμή, το επίπεδο του δημοτικού συμβουλίου με όλες τις θεσμικές εγγυήσεις που παρέχει και ο κανονισμός του, που παρέχει το συγκεκριμένο νομοθετικό Πλαίσιο, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος ούτως ώστε να ανυψωθεί.
Και εδώ θα ήθελα, γιατί είναι ζήτημα το οποίο πραγματικά με έχει ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό, γιατί δείχνει αν θέλετε τις θεσμικές αντιστάσεις που ο εκάστοτε αιρετός έχει όταν αναλάμβανε και κάποιες θέσεις διοίκησης.
Εμείς ως Δημοτική Κίνηση κ. Κατσώνη – δεν είμαι σίγουρος αν το γνωρίζει όλος ο κόσμος – είχαμε πολύ πρόσφατα τον Μάρτη καταθέσει μία πρόταση, ώστε να συγκροτηθεί διαπαραταξιακή Επιτροπή της πόλης σε σχέση με τα ζητήματα της διαχείρισης των απορριμμάτων, την καθαριότητα και την ανακύκλωση.
ΘΚ: Είναι γνωστή και ευαισθησία της παράταξής σας διαχρονικά για αυτά τα ζητήματα, θυμάμαι και ημερίδες που έχει οργανώσει, για την Ανακύκλωση στο Αναψυκτήριο για την ανακύκλωση και πραγματικά επιβεβαιώνω ότι τουλάχιστον δύο φορές έθεσε η παράταξη την αναγκαιότητα να συζητηθούν όλα στο ΔΣ.
ΘΠ: Ευχαριστούμε πολύ που το επισημαίνετε και μας δίνετε και τα credits, γιατί υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι πραγματικά στην δημοτική εδώ παράταξη που εκπροσωπώ αυτή τη στιγμή που έχουν ασχοληθεί, θα έλεγα ολόκληρη τη ζωή τους με τα ζητήματα αυτά.
Το είχαμε λοιπόν καταθέσει αυτό σαν πρόταση, ούτως ώστε να συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και μάλιστα για να αντιληφθείτε λιγάκι και το τι έχει συμβεί, η συγκεκριμένη πρόταση με τον τίτλο με τον οποίο το είχαμε εισάγει….
ΘΚ: «Μπήκε και βγήκε», αναπάντεχα και ανεξήγητα…
ΘΠ: …είχε επισημειωθεί στην πρόσκληση της συνεδρίασης του ΔΣ μία πρόσκληση, που όπως γνωρίζετε δημοσιεύεται και ξαφνικά εντός κάποιων ωρών από τη δημοσίευση της συγκεκριμένης προσκλήσεις, κατόπιν προφανώς κάποιων πιέσεων που ασκήθηκαν στην πρόεδρο, η οποία υπογράφει την πρόσκληση, μας επανεστάλη ως ορθή επανάληψη, δίχως το συγκεκριμένο θέμα.
Αυτά λοιπόν δείχνουν πράγματα για τα οποία, για να επανέλθω σε αυτό που έλεγα πριν, θα μπορούσε το επίπεδο στο ΔΣ και ο τρόπος εκτέλεσης των καθηκόντων αυτών οι οποίοι διευθύνουν τις συζητήσεις στο ΔΣ, να γίνεται κατά τρόπο περισσότερο αντικειμενικό, αδέκαστο και αμερόληπτο.
ΘΚ: Η κυρία Κορμά, δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν έχει εμπειρία από διαχείριση διαδικασιών ΔΣ, διότι υπήρξε και στην προηγούμενη θητεία αντιπρόεδρος. Πρέπει να τις δοθούν κάποια …ελαφρυντικά «κύριε νομικέ», γιατί άλλο είναι να συμπληρώνεις ας πούμε τις αναγκαστικές απουσίες του προέδρου και άλλο είναι να διαχειρίζεσαι ως πρόεδρος και μάλιστα ως μέλος μιας καινούργιας διοίκησης, έχω παρατηρήσει μερικές φορές την κ. Κορμά να γυρίζει και να κοιτάει τον δήμαρχο, για να δώσει μία απάντηση, σε ερώτηση που απευθύνεται στην ίδια, αλλά αυτά είναι ανθρώπινα και κατανοητά και
προσωπικά νιώθω ότι θα βελτιωθούν αυτά και οι όσες συγκρούσεις γίνονται μέσα στο ΔΣ τελικά θα αποδειχθεί ότι γίνονται για καλό και θα ανέβει το επίπεδο. Να γυρίσουμε πίσω να γυρίσω λίγο πίσω για την συνύπαρξή σας στα έδρανα της αντιπολίτευσης με τον κ. Χατζηδάκη, τον κ. Ευαγγέλου, τον κ. Ευσταθίου, κλπ.
ΘΠ: Η αντιπολίτευση έχει ένα θεσμικό ρόλο, να κρίνει την εκάστοτε διοίκηση, ανεξαρτήτως αν, με τον τρόπο με τον οποίο έκαστος εκ των επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων ασκεί ή χαράσσει την στρατηγική του, ασκεί την πολιτική του μέσα στο δημοτικό συμβούλιο ανεξαρτήτως του αν ο τρόπος με τον οποίο το κάνει, μας βρίσκει. εμένα προσωπικά και τη δημοτική κίνηση που εκπροσωπώ σύμφωνους, θα έλεγα ότι η σχέση μας προφανώς είναι καλή, αλλά την δεδομένη χρονική στιγμή εμένα τουλάχιστον εν με ενδιαφέρει και ούτε και είναι αυτός ο ρόλος μου να ελέγξω ή να κατακρίνω την αντιπολίτευση
Όσον αφορά τον κύριο Χατζηδάκη εκτιμώ πως, όπως τα είπα και προηγουμένως γίνανε κάποια λάθη Σε κάθε περίπτωση ο κόσμος η τοπική κοινωνία έβγαλε τα δικά της συμπεράσματα και το αποτέλεσμα το οποίο είχαμε πριν λίγους μήνες στις δημοτικές εκλογές, θα έλεγε κανείς πως ήταν μάλλον αμείλικτο.
Αυτή τη στιγμή, ρόλος μου είναι να ελέγχω την διοίκηση και την στάση που έχει στα μεγάλα ή και στα μικρά προβλήματα της πόλης και προφανώς όταν συμφωνούμε με την αντιπολίτευση, δεν έχουμε και κανένα λόγο να μην το λέμε ρητά ή να μην εξάρουμε και τη στάση των λοιπών δημοτικών παρατάξεων σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Από κει και πέρα, είναι αλήθεια πως με πολλές από τις παρατάξεις συμφωνούμε και έχουμε συγκλίνουσες απόψεις, ακόμα και με την παράταξη του κυρίου Χατζηδάκη στην οποία θα έλεγα ότι συμμετέχουν ή συμμετείχαν άνθρωποι οι οποίοι σε προσωπικό επίπεδο εκτιμώ και στο παρελθόν βρισκόμασταν και σε κοντινούς κοινωνικούς χώρους θα έλεγε κάνεις
Δεν θεωρώ ότι έχουμε να χωρίσουμε και πάρα πολλά ζητήματα ως προς αυτό και ενδεχομένως για να το πάω και ένα βήμα παραπέρα ,επειδή αντιλαμβάνομαι και το και την πίσω πτυχή θα έλεγε κανείς της ερώτησής σας, είμαι βέβαιος -γιατί ξέρετε στην τοπική κοινωνία όλοι γνωριζόμαστε, άλλοι λίγο περισσότερο. άλλοι λιγότερο – εγώ θεωρώ ότι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή με τον τρόπο με τον οποίο τουλάχιστον αυτούς τους μήνες έχει αποφασίσει να διοικεί την πόλη, έχει ήδη δημιουργήσει κάποιους προβληματισμούς θα έλεγε κάνεις, με όρους έτσι αρκετά απαλούς…
Είναι σαφές λοιπόν ότι εφόσον δεν αλλάξει αυτή η κατάσταση το επόμενο χρονικό διάστημα, διότι είναι πολύ νωρίς για να την κρίνει κανείς με όρους αυστηρότητας, πρέπει να βρεθεί κάποιο άλλο αντίπαλο δέος, ούτως ώστε την συγκεκριμένη διοίκηση να μπορέσει να την ελέγξει ή ακόμα να την ανατρέψει.
Εδώ λοιπόν θα πρέπει οι δυνάμεις οι οποίες θεωρούν τους εαυτούς τους υγιείς ή ότι εν πάση περιπτώσει μπορούν να συμφωνήσουν σε τρία-τέσσερα βασικά πράγματα να βρεθεί ένας τρόπος να αποκτήσουν και κοινό βηματισμό.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)