Περί του δικαιώματος των γυναικών στις αμβλώσεις!

του Γιώργου Μπαλτά
Έναν ενδιαφέροντα διάλογο άνοιξε η τοποθέτηση του κ. Δημάρχου σχετικά με τις αμβλώσεις. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η αναφορά του στην αείμνηστη γιατρό Μαρία Κυπρτιωτάκη Περράκη και στους αγώνες της για την ισότητα των δύο φύλων, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η Ελληνική Κοινωνία προσπαθούσε και έκανε πολλά βήματα μπροστά!
Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ «ξένιζε» την Ελληνική Κοινωνία με αλλαγές, που σήμερα θεωρούνται «αυθύπαρκτες»!
Δεν θα ξεχάσω πως με νόμο του ΠΑΣΟΚ το σπίτι που «έχτισα» εγώ, «ο άνδρας», σε «προικώο οικόπεδο», πέρασε αυτομάτως στη σύζυγό μου, με ένα νόμο με ένα άρθρο! Γελάτε έε ;
Κρίνοντας από τα σχόλια αλλά και από όσα αποδίδονται στην Μαρία Κυπριωτάκη διολισθαίνει το θέμα από τις πραγματικές τους διαστάσεις σε θέμα θεολογικό, ένα θέμα καθαρά υγείας και βαθιά πολιτικό!
Το «δικαίωμα των γυναικών να ορίζουν το σώμα τους», όπως και κάθε ανθρώπινο δικαίωμα είναι αυτονόητο!
Είναι όμως λάθος να περιορίζουμε τα ατομικά δικαιώματα στα πρόσωπο, στο άτομο , κλείνοντας τα μάτια στην διάσταση της ωφέλειας που προσβλέπει η κοινωνία για τον εαυτό της!
Κάθε ατομικό δικαίωμα όταν ασκείται προάγει την κοινωνία και ως τέτοιο γίνεται καθολικά αποδεκτό!
Αυτός είναι και ο λόγος, που κοινωνία αναδεικνύει την αναγκαιότητα προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και αγωνίζεται, διαμορφώνει, τις αναγκαίες συνθήκες προστασίας τους.
Τα δικαιώματα ασκούνται, κρίνονται μέσα στις εκάστοτε συνθήκες και από αυτό δεν ξεφεύγει και το δικαίωμα των γυναικών στη «διακοπή της κύησης»!
Για προσέξτε όμως!
Μια γυναίκα άνεργη, οικονομικά άμεσα εξηρτημένη από οικογένεια, σύντροφο, κυρίως σύντροφο, πόσο ελεύθερη είναι να ασκήσει το δικαίωμα διακοπής μιας κύησης, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια τη φύση της;
Μήπως πειθαναγκάζεται από τρίτους, να θέσει σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή της, αναλαμβάνοντας επί πλέον και την ευθύνη «ελεύθερης» άσκησης ατομικού δικαιώματος;
– «Τι θα κάνεις κορίτσι μου, που θα βγεις στη κοινωνία με ένα παιδί, ανύπαντρη γυναίκα;»
– «Και τώρα τι κάνουμε «αγάπη μου», εμείς δεν έχουμε «βρακί στον κώλο μας» το παιδί μας έλειπε τώρα»;
– «Άντε τώρα να βρεις δουλειά, να κάνεις και καριέρα με ένα παιδί ….»!
Σε αντιδιαστολή μια γυναίκα με διαφορετική οικονομική κατάσταση με εγγυημένη εργασία, με εγγυημένη επαγγελματική εξέλιξη, με βεβαιότητα υψηλού επιπέδου προστασίας του παιδιού θα φέρει στη ζωή, με αδιαμφησβήτητη κοινωνική αποδοχή , το ατομικό δικαίωμα διακοπής της κύησης δεν είναι περισσότερο προϊόν ελευθερίας;
Παίρνοντας υπόψη τις δύο παραπάνω καταστάσεις, εκτιμώ πως το θέμα είναι βαθιά πολιτικό και ο διάλογος που αναπτύσσεται, με πρόταξη της θεολογικής πλευράς, είναι αποπροσανατολιστικός και καθόλου δεν βοηθάει στην διαμόρφωση συνθηκών δραστικού περιορισμού των απότοκων προβλημάτων που δημιουργούνται από μια διακοπή της κύησης, όταν κανένας λόγος υγείας δεν την υπαγορεύει!
Η συζήτηση θα ήταν εντελώς διαφορετική σε μια κοινωνία που οι πολίτες, άνδρες και γυναίκες, μητέρες και πατέρες θα είχαν εξασφαλισμένη εργασία και άριστες κοινωνικές υπηρεσίες στη διάθεσή τους!
Μακριά από μια τέτοια κοινωνία όπως είμαστε σήμερα κάποιες ελευθερίες είναι περισσότερο ψευδεπίγραφες και ως εκ τούτου επικίνδυνες!
Δυστυχώς, συνειδητά επιλέγουμε να έχουμε ανέργους και κακά αμειβόμενους εργαζόμενους, κλείνοντας τα μάτια στις συνέπειες των επιλογών μας!
Γιώργος Μπαλτάς
Ηλιούπολη 30 Ιανουαρίου 2025