Το τηλέφωνο χτυπούσε ασταμάτητα! Στη σιγαλιά της νύχτας ο ήχος είχε πολλαπλασιαστεί σαν πυκνός κανονιοβολισμός. Ο υπουργός δικαιοσύνης του κράτους του Μπουρούντι ξύπνησε απότομα. Στην άλλη άκρη μια έντρομη φωνή!
«Κύριε υπουργέ, συνέβη κάτι αδιανόητο. Η χώρα μας, το ένδοξο Μπουρούντι, έπεσε στη τελευταία θέση του πλανήτη ως προς το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης».
«Τι λέτε, είπε ο υπουργός αλαφιασμένος, ποια χώρα μας πέρασε;»
«Η Ελλάδα κ. Υπουργέ».
«Δεν είναι δυνατόν», φώναξε ο υπουργός, «πώς συνέβη, ενώ όλοι ξέρουν την άθλια κατάσταση της δικαιοσύνης στην Ελλάδα!»
«Κι όμως εξοχότατε!»
Ο υπουργός έκλεισε τρέμοντας το τηλέφωνο, επιβεβαίωσε το γεγονός, ντύθηκε βιαστικά και ειδοποίησε διαδοχικά τον Πρόεδρο και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου του Μπουρούντι, εκφράζοντας την έντονη ενόχληση του για το ντροπιαστικό αυτό γεγονός.
«Ε όχι!», τσίριξαν αυτοί με τη σειρά τους και αμέσως ενημέρωσαν νυχτιάτικα τις αντίστοιχες δικαστικές και εισαγγελικές Αρχές και Ενώσεις, προς τις οποίες έδωσαν αυστηρές εντολές όπως, εντελώς αυθόρμητα, εκδώσουν ανακοινώσεις καταδίκης της κατάφωρης αυτής αδικίας. Παράλληλα διατάχτηκε και σχετική έρευνα.
Άπαντες οι λειτουργοί στο Μπουρούντι διατράνωσαν την αντίθεσή τους με το αποτέλεσμα της έρευνας, καταγγέλλοντας τον Φορέα ως αναξιόπιστο και ιδιοτελή, υπενθυμίζοντας τα “έργα και τις ημέρες” της ελληνικής δικαιοσύνης και τον διαρκή και παθιασμένο έρωτα της για την εκτελεστική εξουσία, ανεξαρτήτως καθεστώτος ή πολιτεύματος,.
Υποβλήθηκε δε και κοινή έγγραφη διαμαρτυρία όλων των πολιτειακών, πολιτικών, και δικαστικών παραγόντων προς το διεθνές Φόρουμ που διενήργησε την έρευνα. Τονίστηκε το ακατανόητο της πλεονεκτικής θέσης της Ελλάδος έναντι του Μπουρούντι, με δεδομένο ότι η Ελλάς καταλαμβάνει εκ παραδόσεως, δικαιωματικά και ex officio πάντα … την τελευταία θέση!
Η απάντηση του Φορέα ήταν ευτυχώς καθησυχαστική:
“Μην ανησυχείτε! Η τελευταία θέση του Μπουρούντι είναι εντελώς προσωρινή. Δεν έχουν υπολογιστεί τα τελευταία επιτεύγματα της ελληνικής δικαιοσύνης. Μόλις το Συμβούλιο Επικρατείας της Ελλάδος εκδώσει επίσημα καθαρογραμμένη την απορριπτική του απόφαση, που καταδικάζει σε ανεργία και πείνα τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς υπαλλήλους και κάποιες άλλες αποφάσεις, η Ελλάς, ως προς την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης της, θα βρεθεί στην γνωστή θέση που της αρμόζει: στον …πάτο»!
Ήσυχος πια κατόπιν αυτού ο επίμονος υπουργός δικαιοσύνης του περήφανου κράτους του Μπουρούντι, αφού διατράνωσε προς πάσα κατεύθυνση, για μια ακόμη φορά την εμπιστοσύνη του στην Μπουρουντιανή Δικαιοσύνη, έπεσε ξερός και αποκοιμήθηκε.
Νίκος Καραβέλος
Από το βιβλίο του γράφοντος: “Η χώρα με τις Μάσκες”, εκδ. 24 γράμματα.
Κεφάλαιο αφιερωμένο σε όσους, και δικαίως, ντρέπονται και ανησυχούν για την κατάντια της δικαιοσύνης στην χώρα μας, ιδίως στο έγκλημα των Τεμπών.