“Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης” σήμερα και τα κοινωνικά δίκτυα πλημμύρισαν από ποιήματα, που κατακλύζουν με τις ανακοινοποιήσεις τους το χρονολόγιό μας.
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που από χαρακτήρα ή συνήθεια δεν “αναγνωρίζουν” το γράμμα “π” και συνεχίζουν την καθημερινή τους συνήθεια:
Την οίηση!
Η “οίηση” είναι μία λέξη ωραία και σπάνια, που ακόμα και φιλόλογοι την αγνοούν, συνώνυμη με την έπαρση και την αλαζονεία, που χαρακτηρίζει αυτούς που έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους.
Φτιάξτε εικόνα..
Με εμπνευσμένο τρόπο, περιγράφει την οίηση και τον οιηματία ο Αγιος Νεκτάριος:
- Οίηση είναι το υπερήφανο φρόνημα ανθρώπου ασήμαντου που νομίζει τον εαυτό του μεγάλο και τρανό.
- Ο οιηματίας έχει σε μεγάλη υπόληψη τον εαυτό του, σκέπτεται υπερήφανα, και ενώ αγνοεί τα πάντα, νομίζει ότι είναι σοφός.
- Επιδεικνύει ότι είναι συνετός, ενώ είναι ανόητος.
- Νομίζει ότι είναι κάτι, ενώ δεν είναι τίποτα.
- Εξαπατά τον εαυτό του, τα δε έργα του είναι ανάξια λόγου.
- Όντας κακός, νομίζει τον εαυτό του αγαθό.
- Δεν μετράει τις πράξεις του με το κοινό μέτρο της εκτίμησης, αλλά βάζει δικό του μέτρο, ανάλογο της οίησής του.
- Οι αρχαίοι είπαν την οίηση πάθος από τη φύση του ακάθαρτο και πίστευαν ότι είναι εμπόδιο στην προκοπή, γιατί ο κατεχόμενος από αυτό, δεν επιδέχεται βελτίωσης.
- Ο οιηματίας αυτό που πιστεύει, αυτό και θεωρεί ως βέβαιο.
- Ο οιηματίας περιφρονεί τους άλλους και βλέπει αφ’ υψηλού τους οικείους του.
- Είναι κενός και τα μυαλά του έχουν πάρει αέρα.
- Είναι πάντοτε στενοχωρημένος και γκρινιάρης, γιατί τάχα δεν εκτιμούν την αξία του.
- Είναι δεινός κατήγορος των άλλων, ιδιαίτερα αυτών που δεν τον θαυμάζουν.
- Παραπονιέται ότι αδικείται απ’ αυτούς που υπερέχουν απ’ αυτόν και τα βάζει με την πρόνοια του Θεού.
- Ο οιηματίας είναι ασεβής, καθότι λατρεύει μόνο τον εαυτό του.
(Στη φωτογραφία ο ζωγραφικός πίνακας ου Jacob Peter Gowy, που παριστά την “Πτώση του Ικάρου”, που κατά τη Μυθολογία, αγνοώντας τη συμβουλή του πατέρα του Δαιδάλου, πλήρωσε με τη ζωή του την έπαρσή του).
Θάνος Κατσώνης