Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης
Αν η ταινία “Καμία Άλλη Επιλογή” του Παρκ Τσαν-γουκ είχε γυριστεί πριν από τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο, θα είχε πολλά περισσότερα να μας πει. Η κοινωνική της οξυδέρκεια και η φιλοσοφική της διάσταση γύρω από την ταξικότητα, τη φτώχεια και την εκδίκηση των εργατών θα έμοιαζαν πρωτοποριακές.
Τώρα, μοιάζουν να κινούνται σε γνώριμα μονοπάτια. Βασισμένη στο βιβλίο που ενέπνευσε και τον Κώστα Γαβρά για το “Τσεκούρι”, η ταινία μεταφέρει το υπαρξιακό δράμα του ανθρώπου που συνθλίβεται από το σύστημα, αλλά αυτή τη φορά μέσα από μια πιο ωμή και κοινωνικά ρεαλιστική ματιά.
Ο Παρκ Τσαν-γουκ (“Old Boy”, “Η Υπηρέτρια”) τοποθετεί το ζήτημα της εκδίκησης στη σωστή του βάση, ως αδιέξοδο απόρροια μιας κοινωνίας που έχει χάσει κάθε ηθικό έρεισμα. Οι εργάτες δεν είναι απλώς θύματα, αλλά φορείς μιας βουβής οργής.
Χαρακτηριστική είναι η σκηνή όπου ο ήρωας, απολυμένος μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς, προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του μπροστά στο παιδί του. Το βλέμμα του, γεμάτο σιωπηλή απελπισία, λέει περισσότερα απ’ ό,τι οι ίδιοι οι διάλογοι.
Υπάρχουν στιγμές που ελαφρύνουν τη δραματική ένταση, όπως όταν οι συνάδελφοι του ήρωα ειρωνεύονται τη «νέα εποχή της αποδοτικότητας», μέσα σε ένα εργοστάσιο που καταρρέει.
Οι ερμηνείες είναι σε υψηλά επίπεδα, με κορυφαία εκείνη του πρωταγωνιστή Λι Μπιουνγκ-χουν, που αποτυπώνει θαυμαστά την έκπτωση ηθικής, ενώ η Σον Γιε-τζιν δίνει μια αμφισημία στη συζυγική συνενοχή.
Κι όμως, η διάρκεια της ταινίας είναι αδικαιολόγητα μακρόσυρτη και εξαντλητική. Ύστερα από δύο και κάτι ώρες, ο επαναληπτικός κύκλος «κυνηγώ–κρύβομαι–ελίσσομαι» αμβλύνει το στοιχείο της σάτιρας.
Ένα φιλμ σκληρό, εύστοχο στις διαγνώσεις του, αλλά λιγότερο αιχμηρό στο σήμερα απ’ όσο θα ήταν χθες, επειδή υπήρξαν τα Παράσιτα, μια ταινία που η Καμιά Άλλη Επιλογή διαρκώς μας τη θυμίζει.
Η ταινία “Καμιά Άλλη Επιλογή” προβάλλεται από την Πέμπτη 13/11 στους κινηματογράφους
ΠΗΓΗ
Δείτε το trailer της ταινίας