Κριτική: Ιάκωβος Γωγάκης
Γεννιέται… τρόπος του λέγειν.
Το 1984, ένα αστέρι γεννιέται. Ο θρύλος του μπάσκετ, Μάικλ Τζόρνταν.
Το ’84 ήταν ήδη 21 ετών, παίκτης της κολεγιακής ομάδας της Βόρειας Καρολίνας και ο τότε προπονητής της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ των Η.Π.Α, ο Μπομπ Νάιτ, τον καλεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κερδίζουν το Χρυσό Μετάλλιο, κι ο εκκολαπτόμενος σταρ, βάζει στη διοργάνωση, 17 πόντους μέσο όρο.
Την ίδια εποχή, η Nike σημειώνει βουτιά στα έσοδά της και ψάχνει τρόπο να ανακάμψει.
Θα προσεγγίσει τον Τζόρνταν, ο οποίος μέχρι τότε δεν είχε φορέσει ποτέ παπούτσια της Nike και επιθυμούσε διακαώς να συνεργαστεί πρωτίστως με την Adidas και δευτερευόντως με την Converse.
και το λανσάρισμα των παπουτσιών Αir Jordan , με τα χρώματα των Σικάγο Μπουλς , της νέας του ομάδας.
Η Nike θα του προσφέρει γη και ύδωρ, προτείνοντας του ταυτόχρονα με το πολύ δελεαστικό συμβόλαιο
Δημιουργός του « Air», είναι ο Μπεν Άφλεκ, στην 5η του μεγάλου μήκους, έχοντας εξασφαλίσει την απόλυτη αποδοχή των κριτικών και του κοινού για τα έργα «The Town» και « Argo».
Στην νέα του ταινία, ο Άφλεκ δεν τοποθετεί στο κέντρο του ενδιαφέροντός του, το μπάσκετ, ούτε και τον Τζόρνταν, όπως ο τίτλος μπορεί τέτοιους συνειρμούς να δημιουργήσει.
Αντιθέτως, δείχνει να σαγηνεύεται από τη δεκαετία της δικιάς του ενηλικίωσης ( δεκαετία του ’80), όπου την οικονομική ύφεση ακολούθησε μία περίοδος ανάκαμψης και κυριαρχίας του Αμερικανικού Ονείρου.
Την συγκεκριμένη εποχή την καταγράφει με ακρίβεια μοιρογνωμονίου, από την ατμόσφαιρά της , από την επιχειρηματική φιλοδοξία των στελεχών της, από τον ρόλο των αουτσάιτερ, ταυτόχρονα την καταγράφει και κινηματογραφικά, από τα κοστούμια, μέχρι και το σάουντρακ.
Για τον Άφλεκ, το ζητούμενο δεν είναι να καταδείξει πως η Αμερική είναι δέσμια του καπιταλισμού, αλλά πως το ένστικτο και οι ικανότητες – εν προκειμένω του στελέχους της εταιρίας , Σόνι Βακάνο και της μητέρας του Τζόρνταν – της Ντελόρις Τζόρνταν, αλλά και οι συγκυρίες- μαζί με την τύχη- μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, να σταματήσουν τον κατήφορο και να οδηγήσουν μια επιχείρηση στην κορυφή κι έναν παίκτη στα ουράνια, βεβαίως και με τις δικές του ικανότητες.
Ο Τζόρνταν θα πει το ναι και η Nike από το 1985 έως τις μέρες μας, οδηγείται στην κορυφή, μαζί με τον Μάικλ Τζόρνταν, είτε ο Τζόρνταν βρίσκεται στο προσκήνιο , είτε βρίσκεται σε σύνταξη, όπως συμβαίνει καλή ώρα.
Η ταινία φωτίζει επί μακρόν το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης. Είναι πρωτίστως μία ταινία δωματίου, με σφιχτοδεμένη αφηγηματική ροή και με τουλάχιστον πέντε τρομερές παρουσίες- ερμηνείες, του ίδιου του σκηνοθέτη, που κρατάει το ρόλο του διευθύνοντος συμβούλου, του Ματ Ντέιμον στο ρόλο του παθιασμένου ιδεαλιστή στελέχους Σόνι Βακάνο, της Βαιόλα Ντέιβις στο μικρό αλλά συναισθηματικά φορτισμένο ρόλο της Ντελόρις Τζόρνταν, ενώ ξεχωρίζουν και οι Κρις Μεσίνα -Μάθιου Μάχερ.