Με ένα μακροσκελές κείμενο, οι κομματικές οργανώσεις ΚΚΕ Ηλιούπολης καταγράφουν την αμείλικτη πραγματικότητα των αναγκών με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και την πολιτική που κατά την άποψη τους θα έπρεπε να ασκηθεί, τονίζοντας ότι:
“Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, εμείς απαντάμε με οργανωμένο αγώνα, συσπείρωση γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών. Να παλέψουμε για σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει. Να απαιτήσουμε δωρεάν, σύγχρονη, ουσιαστική Παιδεία, με μόνιμους εκπαιδευτικούς, με υποδομές, με πρόγραμμα που να ανοίγει ορίζοντες και όχι να στενεύει το μυαλό“.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Έντεκα μέρες μετά το πρώτο κουδούνι, την χαρά και τα χαμογέλα των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονέων για την έναρξη της σχολικής χρονιάς επισκίασε η αμείλικτη πραγματικότητα.
Γιατί επέστρεψαν σε ένα σχολείο όπως το άφησαν τον Ιούνιο.
Γιατί οι συζητήσεις για την ακρίβεια και πόσο δύσκολα θα είναι τα πράγματα την φετινή σχολική χρονιά κυριαρχούν στους γονείς.
Καμία εμφανή διαφορά στα σχολικά κτίρια, με το νεότερο να έχει χτιστεί στα μέσα της δεκαετίας του 80. Οι πολυδιαφημιζόμενες ανακαινίσεις της Κυβέρνησης που αφορούσαν τελικά μόνο 431 σχολεία Πανελλαδικά, το 3% επί του συνόλου, για την Ηλιούπολη μεταφράζεται σε ένα μόλις σχολείο και στο συστεγαζόμενο νηπιαγωγείο!
Και μπορεί να διαφημίζει η κυβέρνηση ότι έκανε διορισμούς, αλλά και εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Σχεδόν κάθε σχολείο έχει κενά σε καθηγητές, με τα παιδιά να κάνουν 3ωρα, 4ωρα και όταν έρθει ο καθηγητής τον Νοέμβριο (αν έρθει και τότε) θα τρέχουν να προλάβουν την ύλη του μαθήματος και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Με το σύνολο των ολοήμερων τμημάτων να μην είναι σε λειτουργία.
Σε άλλα να γίνεται για λίγες τάξεις, ή εκ περιτροπής, περιμένοντας αν έρθουν πάλι αναπληρωτές να καλύψουν μόνιμα κενά.
Κανείς δεν λέει ότι δεν έχουν διοριστεί όλοι οι αναγκαίοι νοσηλευτές στα σχολεία μας. Ρωτάει κανείς τους γονείς τι αγωνία έχουν για το παιδί τους να χρήζει νοσηλευτή αλλά να μην υπάρχει;
Τι θυσίες χρειάζεται να κάνουν προκειμένου να πηγαίνουν οι ίδιοι άμα χρειαστεί στο σχολείο ή να βρίσκονται κάπου εκεί κοντά σε περίπτωση που τους καλέσουν;
Ούτε ότι ακόμα και όταν ένα παιδί χρήζει και παράλληλης στήριξης και νοσηλευτή θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ των δύο. Αυτά προφανώς και δεν χωρούν στις φιέστες της Κυβέρνησης.
Και μαζί με όλα αυτά μας λένε ότι θα φέρουν και το Εθνικό Απολυτήριο, δηλαδή να μετράνε οι βαθμοί όλων των τάξεων του Λυκείου για την πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση, δηλαδή φροντιστήριο σε όλα τα μαθήματα και από πολύ πιο νωρίς!
Σε αυτήν την πολιτική συναινεί και η Δημοτική Αρχή Ηλιούπολης.
Ενδεικτικά οι παρεμβάσεις τους καλοκαιρινούς μήνες περιορίστηκαν σε μόλις 19 σχολικά κτίρια, τη στιγμή που ο Δήμος έχει 55 σχολεία!
Αυτές οι παρεμβάσεις αφορούν μικροεργασίες, ενώ τα περισσότερα είναι κτήρια τουλάχιστον 40 ετών με πολλά προβλήματα.
Με σχολεία που δεν έχουν καν τις απαραίτητες αίθουσες διδασκαλίας, όπως το 4ο Λύκειο.
Αντίστοιχα, η κατάσταση στο Ειδικό Γυμνάσιο – Λύκειο που στεγάζεται στην πόλη μας είναι εκρηκτική.
Με ανεπάρκεια αιθουσών και υποδομών αναγκαίων ώστε να καλύπτονται οι συνεχείς αυξανόμενες ανάγκες των μαθητών. Το κτήριο δεν έχει ελεγχθεί ως προς την στατικότητά του, ενώ δεν είναι όλοι οι χώροι του διαμορφωμένοι κατάλληλα για την απρόσκοπτη προσβασιμότητα των μαθητών, με συνθήκες που δεν πληρούν τις βασικές προδιαγραφές για μαθητές με αναπηρία.
Διαρκώς επανέρχεται το πρόβλημα στη μεταφορά των μαθητών, καθώς και αυτή τη στιγμή δεν έχει εξασφαλιστεί η μεταφορά τους, καθώς ο Δήμος δεν έχει προβεί στις απαραίτητες ενέργειες συντήρησης και πιστοποίησης των οχημάτων!
Η κατάσταση δηλαδή που διαμορφώνεται απέχει πολύ από τις σύγχρονες ανάγκες που έχουν τα παιδιά με αναπηρία για να φοιτούν σε ένα σχολείο αντάξιο των αναγκών τους.
Κανείς δεν μπορεί να αρκείται και να είναι ευχαριστημένος μόνο με εργασίες όπως βαψίματα, τοποθέτηση ένα ή δύο κλιματιστικών, αντικατάσταση παραβιασμένων κλειδαριών.
Αυτά θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα και να γίνονται κάθε χρόνο. Όχι να γίνονται ντεκόρ για επικοινωνιακά video.
Υπάρχουν ακόμα νηπιαγωγεία που στεγάζονται σε υπενοικιασμένα σπίτια, στα οποία όταν λήξει το συμβόλαιο δεν θα έχουν χώρο να στεγαστούν ή νήπια που μεταφέρονται από την μία άκρη της πόλης στην άλλη για να πάνε σχολείο, αφού εκεί υπάρχει χώρος.
Αντί να βάλει μπροστά τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών μας, η Δημοτική Αρχή αρέσκεται να χρησιμοποιεί τα πενιχρά χρήματα των προγραμμάτων για να κάνει τα στοιχειώδη, δίνοντας ελάχιστα από τον προϋπολογισμό του δήμου στα σχολεία, ενώ στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου για το έτος 2025 περιλάμβανε συντηρήσεις που έπρεπε να είχαν γίνει το 2021!
Την ίδια στιγμή που το κεντρικό κράτος έχει παρακρατήσει από το 2012 πάνω από 12 εκατομμύρια (!), που όφειλε να δίνει στο Δήμο μας, η δημοτική αρχή όχι μόνο δεν τα διεκδικεί, αλλά προχώρησε σε αύξηση των δημοτικών τελών στον προϋπολογισμό του 2025!
Αντί να διεκδικήσει τους πόρους εκείνους που θα της εξασφαλίσουν να υπάρχουν ασφαλείς σχολικές μονάδες, συντηρημένες που να πληρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής θωράκισης μένει στο ότι «δεν υπάρχουν χρήματα», «αυτά έχουμε, με αυτά πορευόμαστε».
Ο λαός για άλλη μια φορά πληρώνει φόρους, για να δει να δίνονται δισεκατομμύρια για το ΝΑΤΟ, για τις πολεμικές ασκήσεις, για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Για άλλη μια φορά οι κάτοικοι της πόλης μας πληρώνουν δημοτικά τέλη για να βλέπουν σχολεία ακατάλληλα, ελεύθερους χώρους αναξιοποίητους, προγράμματα αθλητισμού και πολιτισμού για όποιον έχει και εκεί να πληρώσει αδρά. Για τα παιδιά μας, όμως, μόνο υποσχέσεις και άγχος.
Στην Ελλάδα λοιπόν του 2025 και στην Ηλιούπολη, παρ’ όλο τον πλούτο που παράγει ο λαός μας και την εξέλιξη της επιστήμης…
…το ολοήμερο σχολείο λειτουργεί… με την προϋπόθεση να έχεις κερδίσει το λόττο της εύρεσης δασκάλου,
…οι μαθητές έχουν δικαίωμα στη μόρφωση, αρκεί να είναι τόσο ευλύγιστοι ώστε να χωρέσουν σε μια τάξη,
…οι ψηφιακοί πίνακες στολίζουν περήφανα τους τοίχους, την ώρα που οι σοβάδες κατεβαίνουν μόνοι τους για να κάνουν μάθημα “βαρύτητας”.
…όσο για τους δασκάλους; Διορίζονται για να διδάξουν αριθμητική, αλλά τελικά κάνουν πράξεις για να βγάλουν αν βγαίνει το νοίκι με τον μισθό πείνας.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, εμείς απαντάμε με οργανωμένο αγώνα, συσπείρωση γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών. Να παλέψουμε για σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει. Να απαιτήσουμε δωρεάν, σύγχρονη, ουσιαστική Παιδεία, με μόνιμους εκπαιδευτικούς, με υποδομές, με πρόγραμμα που να ανοίγει ορίζοντες και όχι να στενεύει το μυαλό.
Γιατί αν είναι να γελάμε, ας γελάμε με την ελπίδα ότι θα τους χαλάσουμε τα σχέδια.
Γιατί μπορεί να μας θέλουν πελάτες, αλλά εμείς διεκδικούμε να γίνουμε γονείς, μαθητές και δάσκαλοι μιας άλλης κοινωνίας, όπου όταν το κουδούνι του σχολείου θα ακούγεται να χτυπάει, θα σημαίνει χαρά, δημιουργία, εξέλιξη, κατάκτηση της γνώσης και της ζωής.
Σε αυτόν το δρόμο καλούμε όλους γονείς, εκπαιδευτικούς, μαθητές να συμπορευτούμε! Γιατί τα παιδιά μας αξίζουν πολύ περισσότερα από τα “ψίχουλά” τους.
Κομματικές Οργανώσεις Ηλιούπολης του ΚΚΕ