Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Οκτωβρίου στις 11:30 στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης “Μίκης Θεοδωράκης“, Λεωφ. Σοφ. Βενιζέλου και Κουντουριώτου και την συνδιοργανώνουν, η Μαρτυρική Κοινότητα Μουσιωτίτσας, ο Σύλλογος Μελιγγιτών Αθήνας “Οι Σελλοί” και οι εκδόσεις “Άπειρος Χώρα”.
Κεντρικό σημείο της εκδήλωσης είναι η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής “Το χωριό που δάκρυσαν και οι πέτρες – Μαρτυρική Μουσιωτίτσα“, που έγραψε η κυρία Χρυσή Τζιόβα – Δρόσου, για τον τόπο της, τη μαρτυρική Μουσιωτίτσα Ιωαννίνων Ηπείρου, που δέχτηκε την πρώτη εκκαθαριστική επιχείρηση των στρατιωτών της γερμανικής μεραρχίας “Εντελβάις” με συνολικό απολογισμό 152 θύματα. Για την ποιήτρια και το βιβλίο θα μιλήσουν:
• Πελοπίδας Μπουκουβάλας, πρώην δήμαρχος Δωδώνης Ιωαννίνων, οικονομολόγος, ελεγκτής τοπικής αυτοδιοίκησης ΔΟΥ Ιωαννίνων.
• Σοφία Σκλείδα, φιλόλογος, συγγραφέας, διδάκτωρ συγκριτικής παιδαγωγικής και μέλος του Δ.Σ. της ΕΕΛ.
• Γιάννης Γερογιάννης, δάσκαλος, συγγραφέας.
• Βασίλης Δάλλας, δημοσιογράφος.
Θα προλογίσει και θα συντονίσει, ο Δημήτρης Βλαχοπάνος, φιλόλογος και συγγραφέας, επιμελητής του βιβλίου.
Ποιήματα θα διαβάσει η ίδια η ποιήτρια Χρυσή Τζιόβα – Δρόσου.
Η Χρυσή Τζιόβα – Δρόσου, γεννημένη και μεγαλωμένη στο χωριό Μελιγγοί Ιωαννίνων, βίωσε από τα πρώτα παιδικά της χρόνια την ιστορία και την πολιτιστική παράδοση του τόπου της σε όλη την έκτασή τους και το βάθος τους.
Παρότι δεν έκανε, λόγω των συνθηκών της άγονης πατρίδας, σπουδές σε ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ασχολήθηκε και ασχολείται με τη γραφή, επηρεασμένη από το δημοτικό τραγούδι και τη ντόπια προφορική παράδοση.
Το βιβλίο είναι μια ποιητική συλλογή με 62 ποιήματα χωρισμένα σε δύο ενότητες, την “Ωδή για το χωριό που δάκρυσαν και οι πέτρες” με 33 ποιήματα και τις “Σκιές και απουσίες” με άλλα 29, γραμμένη σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο στίχο και διανθισμένη με πλούσιες εικόνες από την περιοχή της μαρτυρικής Μουσιωτίτσας και την τραγωδία της την 25η Ιουλίου 1943.
Μπορεί η Χρυσή Τζιόβα – Δρόσου να ζει για πολλά χρόνια στην Αθήνα, στην Ηλιούπολη, ωστόσο, η ψυχή, η σκέψη της και ο στοχασμός της βρίσκονται πάντα στον γενέθλιο τόπο της.
Το βιβλίο της, δεν είναι μόνο ένα λογοτεχνικό έργο, αλλά και ένα ποιητικό μνημόσυνο, ένας ύμνος στη μνήμη και στη λαϊκή ψυχή ενός τόπου που μαρτύρησε, αλλά δεν σιώπησε.