του Γιώργου Μπαλτά
Η ταυτότητα της πόλης αποτυπώνει τα διακριτά γνωρίσματα, που αντιλαμβάνεται ο δημότης- κάτοικος, αναφερόμενος στην πόλη του και είναι αναγνωρίσιμα και πέραν της πόλης!
Στις μέρες μας η Ηλιούπολη πρωταγωνιστεί σέρνοντας πρώτη το χορό των συνεπειών από την ψήφιση του νόμου περί ομόφυλων ζευγαριών και κατά τούτο είναι ευρύτερα αναγνωρίσιμη!
Πρωταγωνιστής ο αρχιμανδρίτης πατέρας Σεραφείμ που δεν άφησε κανάλι για κανάλι, για να προβάλει, με ιδιαίτερη θέρμη, τις θέσεις της εκκλησίας για το γάμο ομόφυλων ζευγαριών!
Η δραστηριότητα του π. Σεραφείμ έφερε στο φως μια ιδιαίτερη πτυχή της Ηλιούπολης, αυτής των σχέσεων του “ιερατείου” της πόλης και του Αυτοδιοικητικού πολιτικού προσωπικού της Ηλιούπολης, σχέση “ποδηγέτησης” της τοπικής πολιτικής εξουσίας από το τοπικό “ιερατείο”!
Καθόλου τυχαία δεν είναι η σιωπή της τοπικής πολιτικής ελίτ της Ηλιούπολης για όσα εξελίσσονται μπροστά της!
Γενικά, στην Ηλιούπολη η εκκλησία έχει κερδίσει μια ιδιαίτερη θέση στη ταυτότητα της πόλης ως θεοσεβούμενης, της πόλης να αδυνατεί να διακριθεί σε άλλους τομείς πολιτικού ενδιαφέροντος υπερκαλύπτοντάς την!
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να παρατηρείς τον διαγκωνισμό των τοπικών και όχι μόνο, πολιτικών προσώπων να “εκκλησιαστούν” στον ιερό ναό της Αγίας Μαρίνας, που θα τους αποφέρει και τη σχετική προβολή στο “θεοσεβούμενο” πλήθος των ψηφοφόρων της Ηλιούπολης.
Αν έχει κάποια βαρύτητα το περίφημο “εξ όνυχος τον λέοντα”, είναι ενδιαφέρον να παρατηρείς την πολιτική συμπεριφορά ενός συλλόγου, του συλλόγου Αρκάδων Ηλιούπολης να καθυστερεί “το κοπή τη πίτα”, μέχρι να φύγει “ή ο παπάς ή ο βουλευτής”!
Μην αναρωτηθείτε ποιος “διευκόλυνε”, “υποχώρησε” για την εξέλιξη της “γιορτής, το κοπή τη πίτα”;
“Φυσικά” ο βουλευτής!
Ασήμαντο θα σχολιάσει κάποιος!
Προσέξτε όμως και μια άλλη λεπτομέρεια.
Ακόμα και η πίτα της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλιούπολη κόπηκε “ανευλόγητη” και απόντων βασικών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας!
Τόσο δυνατή είναι η φημολογούμενη επιρροή εκκλησιαστικών κύκλων στους ψηφοφόρους, δια των συνεργαζόμενων “πολιτικών τους στελεχών”, που σχεδόν όλες οι δημοτικές παρατάξεις “εκλιπαρούσαν” την ευνοϊκή προς αυτούς στάση, κατάσταση που πολλαπλασιάζει την πολιτική ισχύ του τοπικού “ιερατείου”.
Βέβαια, μέχρι τώρα το “παιγνίδι” παίζεται στο γήπεδο της κεντρικής εξουσίας και δίνει την ευκαιρία στην τοπική αυτοδιοίκηση να “λουφάζει”!
Τι θα γίνει όμως όταν το θέμα “φτάσει” στο τοπικό επίπεδο των ιδιαίτερα “φανατικών” – “παραβολάνων”;
Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η αντίδραση του τοπικού “ιερατείου” στην παρουσία σε θρησκευτικές τελετές, των Δημάρχων και αντιδημάρχων που θα κληθούν να τελέσουν – και θα τελέσουν – γάμους ομόφυλων ζευγαριών;
Δεν είναι “αδιάφορο” θέμα για την πόλη, το να λειτουργούν οι πολιτικοί θεσμοί της υπό την δαμόκλειο σπάθη αφορισμών και άλλων παγανιστικών δοξασιών και οι Δημοτικές παρατάξεις να “σιωπούν” ή να ενδίδουν σε “συμβιβαστικές” λύσεις!
Είναι καιρός, τόσο για την πολιτεία όσο και για την εκκλησία να αντιληφθούν ότι, “Οὐδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν· ἤ γάρ τόν ἕνα μισήσει καί τόν ἕτερον ἀγαπήσει, ἤ ἑνός ἀνθέξεται καί τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει”.
Γιώργος Μπαλτάς
Ηλιούπολη 15 Μαρτίου