του Γιώργου Μπαλτά
Ο κόσμος αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς, σημαντικές εξελίξεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας διαδέχονται η μία την άλλη, με πρωταγωνιστές λαούς από διαφορετικές περιοχές της γης.
Εδώ στην Ελλάδα κάνουμε αγώνα δρόμου να “εισάγουμε” τα πάντα, επενδύσεις, τεχνολογία, προϊόντα, Πανεπιστήμια, “know-how”, πολιτισμό, ιδεολογίες, ακόμα και τη δημοκρατία, που γεννήθηκε εδώ!
Δεν μας αρέσει η άμεση Αθηναϊκή Δημοκρατία και “αποδεχτήκαμε” την Αγγλοσαξονική αντιπροσωπευτική!
Όλα εισαγόμενα, προσέξτε μια λεπτομέρεια, για τις πλημύρες στη Θεσσαλία, ο κ. πρωθυπουργός μας, για να μας δείξει πόσο ικανός είναι, στη πρώτη του επίσκεψη στην πνιγμένη Θεσσαλία, περιέλαβε στις πρώτες του ενέργειές την άμεση προσφυγή στη βοήθεια των “έμπειρων” Κάτω Χωρών!
Τόση εμπιστοσύνη έχει ο ηγέτης της χώρας στο Τεχνικό Επιμελητήριο, στα Ελληνικά Πολυτεχνειακά Ιδρύματα, τους Έλληνες επιστήμονες;
Είμαστε ένας λαός, ένα έθνος, με πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό του από κάθε πλευρά, με αναγκαίο συμπλήρωμα αυτής της αδυναμίας μας, μια “προγονολατρεία” κι αυτή για τουριστικούς λόγους, μουσειακής χρήσης!
Αντ’ αυτού του πλούτου στηρίζουμε την ύπαρξή μας σε σύγχρονες εισαγόμενες ιδεολογίες και θεωρίες με τους αντίστοιχους ήρωές τους.
Προσέξτε τη θέση που κατέχει στη λαϊκή συνείδηση το πάνθεον των ηρώων της Παλαιάς Διαθήκης, της Καινής Διαθήκης, των μεγάλων θεωρητικών των σύγχρονων ιδεολογικών ρευμάτων!
Το 2021 γιορτάσαμε τα διακόσια χρόνια της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, τιμήσαμε τους ήρωές μας, τις ηρωικές πράξεις των προγόνων μας, αναδείξαμε τους ανθρώπους των γραμμάτων μας που οδήγησαν σ αυτή τη παλιγγενεσία!
Για ξαναπροσέξτε όμως, “απελευθερωθήκαμε” και πήραμε μαζί μας και μεγαλώσαμε γενιές για γενιές ένα “ήρωα”, τον Καραγκιόζη, γέννημα – θρέμμα του Οθωμανικού πολιτισμού, τον βαφτίσαμε λαϊκό ήρωα και του αναθέσαμε να βάζει τις βάσεις διαπαιδαγώγησης του νεοέλληνα!
Υπερβολική προσέγγιση θα πει κάποιος, ίσως, αλλά για δέστε πόσο μοιάζει ο Οθωμανικός αυτός λαϊκός ήρωας με την όλη σημερινή πολιτική κατάσταση!
Διαμαρτυρόμαστε ή μάλλον γκρινιάζουμε, ή μάλλον κλαψουρίζουμε για τα ξένα συμφέροντα που καθορίζουν τη ζωή μας, αλλά εκεί “απαγκιάζουμε”. Μόλις δούμε τον “πολυχρονεμένο” μας Αμερικανό Πρόεδρο “λειώνουμε”!
Τι άλλο κάνει, τι άλλο διδάσκει ο συμπαθής κατά τα άλλα Οθωμανός ήρωας;
Μα, θα μου πείτε, συμπληρώσαμε τον Καραγκιόζη με τον Μπάρμπα-Γιώργο, τον Σιόρ-Διονύσιο τον επτανήσιο λόγιο και τόσους άλλους ήρωες, όλους όμως στη λογική του κρατούντος πολιτικού περιβάλλοντος της εποχής.
Ακόμα και ο Μεγαλέξανδρος δεν σώζει τη κατάσταση της κυρίαρχης κοσμοαντίληψης του κεντρικού ήρωα!
“Σφάξε με αγά μ’, ν’ αγιάσω” σε πλήρη εφαρμογή ακόμα και σήμερα που στρουθοκαμηλίζοντας παραβλέπουμε πως η μόνη διαφορά είναι πως αλλάξαμε τον “αγά”, με τον υπερατλαντικό σύμμαχο!
Να γιατί ο Καραγκιόζης έχει λόγο και ζει ανάμεσά μας, να γιατί στις πλατείες στήνονται παραστάσεις “καραγκιόζη” για τον παιδόκοσμο!
Βρίσκω αρκετή ομοιότητα του “Πάτερ ημών… δός ημίν σήμερον, τον άρτον τον επιούσιον..”, “μπαμπάκο τι θα φάμε”; “…. θα φάμε, θα πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε …” με την διαχρονική καθημερινότητά μας!
Ακουμπώντας πάνω στον νέο αγά, με την ίδια όμως θεωρητική προσέγγιση χάσαμε την Κύπρο “τη ευγενή φροντίδι” του υπερατλαντικού συμμάχου, πτωχεύσαμε, στρατευτήκαμε στο άρμα του Ισραήλ, τροφοδοτούμε με όπλα – προς το παρόν – την Ουκρανία, αλλάζουμε την ιστορία μας με την Ρωσία, προς εξυπηρέτηση “τοις των Αγγλοσαξόνων συμφερόντων πειθόμενοι”, βέβαιοι πως ο νέος μας αγάς, θα είναι ο εσαεί αγάς μας!
Και αν χρειαστεί “ας μας σφάξει ο αγάς, να αγιάσουμε”!
Μια λεπτομέρεια, ο λαός αντιστέκεται, γνωρίζει και αποδίδει στον “ήρωα” τα του “ήρωος”:
“Άντε ρε Καραγκιόζη”!
Γιώργος Μπαλτάς
Ηλιούπολη 4 Ιουνίου 2024