Μερικοί νεόκοποι “ρήτορες”, υποδεικνύουν αυστηρά ότι πρέπει, αποδεικνύοντας τον “πολιτικό πολιτισμό” μας, να υπομένουμε ακόμη και όταν κάποιοι ομιλούν κατά τρόπο μη θεσμικό ή μη ευπρεπή.
Ακόμη και όταν ανακατεύονται επίτηδες έννοιες ακριβείς και διακριτές (όπως οι νομικές έννοιες), και γίνονται νομικός μουσακάς ή πολιτικό παστίτσιο!
Όμως οι παλιοί ημών πρόγονοι, οι οποίοι δεν είχαν εφεύρει την υποκριτική (συνεπώς ανύπαρκτη) έννοια του λεγόμενου “πολιτικού (ή νομικού) πολιτισμού” κι έλεγαν τον λύκο λύκο και τον σκύλο σκύλο (Μαν. Αναγνωστάκης), είχαν μια “απρεπή” έκφραση για κάποιον που απαιτεί με το στανιό τον σεβασμό μας:
“… Κάτελθε του βήματος διότι ουδέν λέγεις”. ( σημ. “Κάτσε κάτω γιατί δεν λες τίποτα” ). ( Ιω. Ζ. Καρακατσάνη “Ορθογραφικόν”, προλεγόμενα, 1912 , Βιβλίο δυσεύρετο).
Εμείς όμως θα διαφωνήσουμε με τους αγαπημένους παλιούς μας προγόνους (που ήξεραν γράμματα), αντιπροτείνοντας:
“…Μείνε στο βήμα διότι έτσι περισσότερο εκτίθεσαι“.
Με άλλα λόγια:
“Μην εμποδίσεις ποτέ κάποιον όταν αποφασίσει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα!
Νίκος Καραβέλος