ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ (ΜΕΓΑ ΕΓΚΩΜΙΟΝ)
Με μια άκρως ενδιαφέρουσα πρόταση του καινού (καινούριου) δημάρχου και της δημοτικής του αρχής, αποφασίστηκε η συγκρότηση επιτροπής, προκειμένου αυτή ,αποτελούμενη και από όσους διετέλεσαν δήμαρχοι, να υπερασπιστεί, “διαπαραταξιακώς” την δημόσια περιουσία.
Να σημειωθεί, για την ιστορία, ότι δημόσια περιουσία νοείται μεγάλη έκταση στην πόλη, που διαφέντευαν μετά την τουρκοκρατία διάφοροι ιδιώτες, με τελευταίους τους κληρονόμους Νάστου.
Την έκταση αυτή και την επί αυτής ιδιωτική ιδιοκτησία, αμφισβήτησε πρώτος ο Δημήτρης Κιντής, πρώην δήμαρχος, ανοίγοντας τον δρόμο με δικαστικούς και πολιτικούς αγώνες.
Έντεκα χρόνια μετά τον θάνατο του Κιντή, 1995, ανέλαβα ως δικηγόρος και απέκρουσα τις κύριες αγωγές των αντιδίκων Νάστων, με νικηφόρο αποτέλεσμα, μετά από σκληρές πολυετείς μάχες, στα δικαστήρια όλων των βαθμών δικαιοδοσίας.
Έτσι κατοχυρώθηκε αμετάκλητα ο δημόσιος χαρακτήρας των ακινήτων.
Φαντάζεται και ο πλέον κακόπιστος (διαθέτει πολλούς η πόλη), πώς θα ήταν η Ηλιούπολη αν ο γράφων δεν είχε αποδεχτεί την πρόταση να διαθέσει και την ψυχή του σε αυτόν τον αγώνα!
Έναν χρόνο μετά την προσβλητική και αγνώμονα συμπεριφορά προς το πρόσωπο μου, την οποία ανέχτηκε, δυστυχώς, με την περίεργη σιωπή της, σύμπασα η αντιπολίτευση, ο δήμαρχος, προ της επερχόμενης καταιγίδας πλήρους ιδιωτικοποίησης και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και στερούμενος ίδιου σχεδίου δράσης, έκανε αυτό που του υπαγόρευσε το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησης.
Τι έκανε: διάχυση της πιθανής ευθύνης!
Πρότεινε, (αντί της ενίσχυσης της νομικής υπηρεσίας, της μελέτης των νέων δεδομένων, της εκπόνησης σχεδίου δράσης πολλών πλάνων, της έγκαιρης αξιοποίησης προσώπων και καταστάσεων με πείρα και προσφορά), πρότεινε λοιπόν απλώς την συγκρότηση μιας, ακατανόητου περιεχομένου, επιτροπής, προκειμένου η ευθύνη, αν το απευκταίο συμβεί, να μοιραστεί εξ αδιαιρέτου και στην αντιπολίτευση, μολονότι ο ίδιος διοικεί και ομοίως ευθύνεται.
Προτάθηκε μάλιστα και ουδείς το αρνήθηκε, μέλη της επιτροπής να είναι και οι τέως δήμαρχοι.
Ο γράφων δηλώνει ότι συμφωνεί και επαυξάνοντας προτείνει να είναι μέλη της και οι πεθαμένου δήμαρχοι και σύμβουλοι, ώστε το πνεύμα τους από το Υπερπέραν να βοηθήσει τους ζωντανούς, όπως οι ψυχές των προγόνων τους βοηθούσαν τις ινδιάνικες φυλές των Απάτσι στις μάχες!
Συγχαίρουμε τον κ. δήμαρχο για την φαεινή ιδέα του.
Το καλό να λέγεται!
Εναπόκειται τώρα στην αντιπολίτευση να ερευνήσει τις προθέσεις όπισθεν της πρότασης και να ασκήσει τον θεσμικό ρόλο της.
Μέχρι τώρα όμως, λυπόμαστε να πούμε ότι δείχνει να πέφτει εύκολα στην επικίνδυνη παγίδα.
Άλλο πράγμα είναι η στήριξη των αγώνων μιας δημοτικής αρχής, αν σωστά δίνονται, και άλλο πράγμα η συμμετοχή της αντιπολίτευσης σε άνευ περιεχομένου επιτροπές, που συνιστούν σαφώς “δωρεά” συνευθύνης και μάλιστα για ζητήματα επί των οποίων δεν δύναται αυτή να ασκεί, ως εκ της θέσεως της, άμεσο έλεγχο.
Άλλωστε ουδέποτε οι επιτροπές λειτούργησαν λυσιτελώς.
Να θυμίσουμε χαριτολογώντας, ότι η καμήλα, λένε, είναι ένα άλογο που το έφτιαξε επιτροπή!
Ο καθένας βέβαια δύναται να έχει την διαφορετική άποψη του, για την οποία έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιμείνει σθεναρά, ακόμη δε και να πάει να…απαγχονιστεί.
Αυτά συνεπώς τα ολίγα.
Έναντι μιας αγνώμονος πόλεως και των εκπροσώπων της.
Εμείς θα παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς τα γεγονότα όταν και όπου συμβούν.
Υγ. Φαντάζομαι ότι όσοι κόπτονται εκ του ασφαλούς για τη δημόσια περιουσία, θα ξέρουν να πουν, αν τους ρωτήσει κάποιος, με ποια επιτέλους νομικά επιχειρήματα κερδίσαμε τις μεγάλες δίκες και προστατέψαμε τη δημόσια γη.
Κοντολογίς θα ξέρουν υποθέτω να πουν τι σημαίνει δημόσια περιουσία!
Αν λέγω ερωτηθούν σε κάποιο καφενείο.
Εκτός αν πιστεύουν πως οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται πια για τέτοια ασήμαντα πράγματα!
Λέτε, πέραν των ταυτολογιών και των απλουστεύσεων και της αφόρητης κοινοτοπίας, να ξέρει κανείς να αρθρώσει λέξη;
Εμείς πάντως δεν θα παραλείπουμε πλέον δημοσίως να τους “ενοχλούμε”!
Νίκος Καραβέλος