Ο κ. Καλλιάνος, η Δημόσια Υγεία και η κακιά (μας) ώρα…

του Θάνου Κατσώνη
Άσχημα τα νέα για την οικογένεια του κ. Καλλιάνου και τους ευχόμαστε θερμά συλλυπητήρια και να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει τον αγαπημένο τους. Κατανοώ τον πόνο τους και ελπίζω να βρουν τη δύναμη για να αντέξουν τον χαμό του ανθρώπου τους. ΕΔΩ μπορείτε να δείτε το σχετικό χθεσινό μας κείμενο.
Ωστόσο δεν μπορώ παρά να σχολιάσω ότι η ανταλλαγή προσωπικών και συναδελφικών φιλοφρονήσεων του κ. Καλλιάνου με τον Υπουργό Υγείας, (ο οποίος κάλυψε τους γιατρούς και το Νοσοκομείο), απλά εκτονώνει την ένταση του βουλευτή και συγκαλύπτει το χάος που επικρατεί στην Υγεία, η διοίκηση του Νοσοκομείου έβγαλε μια ανακοίνωση απαριθμώντας τις (πολλές) παθήσεις του άτυχου ασθενή, (γιατί άραγε;), ενώ ταυτόχρονα, για να είναι και τυπικά εντάξει, διέταξε και μια ΕΔΕ κι όλα παίρνουν το δρόμο της Δικαιοσύνης με τον γνωστό ποινικολόγο…
Είπε ο κ. Καλλιάνος, «αγαπητέ φίλε μου Άδωνι, σε ευχαριστώ θερμά για το ανθρώπινο μήνυμά σου. Δεν τα βάζω μαζί σου, δεν φταις εσύ για αυτό, φταίει η κλινική που ήταν ο πατέρας μου και οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν»…
Φυσικά, καμία συζήτηση δεν έγινε μεταξύ τους για την κατάσταση του ΕΣΥ, για τις ελλείψεις γιατρών και γενικά υγειονομικών, επιπλέον θέσεων σε ΜΕΘ και ΜΑΦ, κλπ και με τον διάλογό τους βγάζουν λάδι το σύστημα και τακτοποιούν τη μεταξύ τους σχέση, άντε και να πουν ότι θα ελεγχθούν και τα πρωτόκολλα διαχείρισης παρόμοιων περιστατικών.
Γιατί δεν φταίει η έλλειψη κλινών σε ΜΕΘ-ΜΑΦ, αλλά ο γιατρός που δεν τον έστειλε, δεν φταίει η υποστελέχωση για το ότι η νοσοκόμα πέρναγε κάθε 4 ώρες, ή ότι οι γιατροί ήταν ειδικευόμενοι, αλλά «η κακιά η ώρα», ο καθηγητής, ο γιατρός, κλπ…
Καμία νύξη για τις ευθύνες τους απέναντι στην κοινωνία, ως Υπουργός και Βουλευτής, ως μέλη του ίδιου κόμματος, που κυβερνά τη χώρα μας.
Άσε που στο τέλος θα βγει και το συμπέρασμα ότι τελικά όλοι είμαστε ίσοι – απέναντι στον θάνατο – πατεράδες βουλευτών και απλών πολιτών…
Εάν βέβαια – χτύπα ξύλο – κάποιος από εμάς βρεθεί σ’ αυτή τη θέση και τολμήσει να μοιραστεί με τους φίλους του στα σόσιαλ την οργή και την αγανάκτησή του, ίσως και με υπερβολικές εκφράσεις κατά γιατρών κλπ, θα βρεθεί κατά πάσα πιθανότητα στο εδώλιο, για απειλή κατά ανθρώπων ή για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Η ουσία είναι ότι το προσωπικό των υγειονομικών μονάδων δεν καλύπτει τις ανάγκες και διαρκώς μειώνεται, όπως και τα αντίστοιχα κρατικά κονδύλια, ο κόσμος ωθείται προς ιδιωτικές λύσεις κι έτσι ενώ μια ζωή πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές, την κρίσιμη στιγμή θα πρέπει ή να βάλουμε το χέρι στην τσέπη ή να αποχαιρετήσουμε τον μάταιο αυτό κόσμο, πριν την ώρα μας…