Κριτική: Ιάκωβος Γωγάκης
Απροσδόκητη απώλεια στο χώρο της έβδομης τέχνης, ήταν – εν μέσω πανδημίας και παγκόσμιου εγκλεισμού – του Κιμ Κι Ντουκ, που έφυγε από τη ζωή εξαιτίας επιπλοκών στο αναπνευστικό του σύστημα από τον covid-19, στις 11 Δεκεμβρίου του ’20, στα 59 του χρόνια.
Ο αυτοδίδακτος νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης στις ταινίες του εστίαζε στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και στον σύγχρονο κόσμο που διαλύεται.
Χρησιμοποιούσε το σεξ σαν κινηματογραφικό εργαλείο και προκαλούσε σαν στυγνός προβοκάτορας τους συμπατριώτες του, να αποδεχτούν τα καλά κρυμμένα μυστικά, που με την ένοχη σιωπή τους συγκάλυπταν.
Η αγάπη αλλά και το μίσος στις ταινίες του συγκλίνουν και συνυπάρχουν, ως μία προέκταση της ανθρώπινης φύσης.
Η ταινία « Κροκόδειλος» πέρασε από χίλια μύρια κύματα έως ότου ολοκληρωθεί το 1996.
Ήταν το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, το οποίο θα μπορούσε να μείνει ημιτελές, όταν ο παραγωγός της ταινίας ξυλοκόπησε τον Κιμ Κι Ντουκ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Κροκόδειλος με την κυριολεκτική σημασία δεν υπάρχει.
Υπάρχει ένας τραμπούκος και μισάνθρωπος, που κοιμάται στις όχθες ενός ποταμού στο κέντρο της Σεούλ και αποκαλείται «Κροκόδειλος».
Βγάζει τα προς το ζην, με εκβιασμούς και απάτες.
Μια γυναίκα έχει υποστεί βιασμό και ο άντρας της δεν τη θέλει πια.
Ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει.
Ο κροκόδειλος θα τη σώσει, αλλά την ίδια μέρα θα τη βιάσει.
Ένας ηλικιωμένος κι ένα παιδί, που μένουν επίσης στις όχθες του ποταμού, θα τη βοηθήσουν να δραπετεύσει.
Η γυναίκα θα επιστρέψει πίσω.
Στον Κροκόδειλο ξυπνούν ερωτικά συναισθήματα για τη νεαρή γυναίκα.
Ο Κιμ Κι Ντουκ απεικονίζει με διορατική ματιά, τον ήρωά του, ως έναν άνθρωπο που έμαθε να εκφράζεται μέσω της βίας, ενώ τα δίπολα, μίσος – αγάπη, βία – ευαισθησία,
κοινωνική πραγματικότητα – ονειρικός κόσμος, διαπερνούν κάθε στιγμή της ιστορίας και κορυφώνονται με την απρόβλεπτη ερωτική σχέση του Κροκόδειλου με τη νεαρή γυναίκα. Γνωρίζουμε ότι κάτι κακό θα συμβεί και η πεσιμιστική ματιά του Κιμ Κι Ντουκ, είναι ορατή, όσο οδεύουμε προς το φινάλε.
Εκεί συναντάται η πικρή ειρωνεία και η τελετουργία.
Η ταινία έχει σκαμπανεβάσματα και περιπλέκει διάφορα συμβάντα, με ένα τρόπο που δεν είναι πάντα κατανοητά.
Αντιθέτως, αναβλύζει από το βυθό ένας ήσυχος και καθαρός κόσμος, τον οποίο επισκέπτεται συχνά ο Κροκόδειλος και κάτω από τα στρώματα νερού συλλαμβάνει την ομορφιά, μακριά από την αποκρουστική πραγματικότητα.
Ο Κιμ Κι Ντουκ, έβαλε από νωρίς τις βάσεις μιας μη ωραιοποιημένης ματιάς, που θέτει στον πυρήνα της τις κοινωνικές ανισότητες στη Νότια Κορέα.
Βία, κομπίνα και ηθικές αξίες που βάναυσα καταπατούνται αλλά και ερωτικά συναισθήματα που έρχονται απροειδοποίητα και διαρρηγνύουν τις ανθρώπινες άμυνες.
Η ταινία “Κροκόδειλος” προβάλλεται από την Πέμπτη 6 Ιουνίου στους κινηματογράφους.