Κριτική: “Ιάκωβος Γωγάκης
Ο Τζιμ Τζάρμους στο μέσον της δεκαετίας του ’90 αφήνει στην άκρη τα ασπρόμαυρα δράματα και μετατρέπει μια γκανγκστερική ιστορία σε ταινία ψυχαγωγίας, υποβόσκουσας μελαγχολίας, γεμάτη ειρωνεία, μεταφορές, συμβολισμούς, εμπνευσμένη από την ιαπωνική κουλτούρα.
Η ταινία αφηγείται τις περιπέτειες του Ghost- Dog, ενός μοναχικού δολοφόνου που ζει στην Αμερική.
Ο πρωταγωνιστής είναι αφοσιωμένος σε έναν ιταλοαμερικάνο αρχιμαφιόζο, ο οποίος τον προσλαμβάνει για να κάνει τη βρώμικη δουλειά.
Όταν μια από αυτές τις αποστολές πάει στραβά, ο Ghost – Dog γίνεται στόχος της ίδιας εγκληματικής οργάνωσης, που κάποτε υπηρετούσε.
O Ghost – Dog είναι ένας ασυνήθιστος γκάνγκστερ.
Ζει μόνος σε ένα δωμάτιο κι έχει για συντροφιά τα περιστέρια.
Είναι επίσης καλλιεργημένος κι έχει βρει το νόημα της ζωής στον κώδικα τιμής των σαμουράι, μέσα από το διάσημο βιβλίο του 18ου αιώνα «Χαγκακούρε», αλλά και μέσα από τις ιστορίες του «Ρασομόν».
Η φιλοσοφική διάσταση της ταινίας, προσφέρει στο αστυνομικό δράμα του Τζάρμους απίστευτη δύναμη και μας θυμίζει τον πρόσφατο ήρωα του Βέντερς από τις «Υπέροχές Μέρες», που ενώ ήταν επιφορτισμένος να καθαρίζει τους δημόσιους χώρους υγιεινής, ανέπτυξε μια κοσμοθεωρία ζωής, μέσα από τη μουσική, την ποίηση και τη λογοτεχνία.
Ο επί πληρωμή δολοφόνος του Τζάρμους, προδίδεται, κινδυνεύει και δίνει νόημα στην ύπαρξή του, μέσα από μια κουλτούρα μακρινή και ιδιαίτερα δύσκολη, όπου συνυπάρχει το καλό και το κακό, η ζωή και ο θάνατος.
Υπέροχη ερμηνεία του Φόρεστ Γουίτακερ, ο οποίος απέδειξε τη μεγάλη γκάμα των δυνατοτήτων του, πέραν των περιορισμένων δεύτερων ρόλων που για χρόνια του είχαν δοθεί.
Η ταινία “Ghost dog, ο τρόπος των Σαμουράι” προβάλλεται από την Πέμπτη 6 Ιουνίου.