του Γιώργου Μπαλτά
Στην Ηλιούπολη συνωστίζονται στις μη προνομιούχες θέσεις της τοπικής κοινωνίας, άστεγοι, άνεργοι, χαμηλόμισθοι, μεροκαματιάρηδες, συνταξιούχοι, μικροεπιχειρηματίες, όλοι δυστυχείς και έχοντες ανάγκη την συνδρομή του Δήμου για την επιβίωσή τους!
Όλη η “δυστυχία” πλάκωσε στην Ηλιούπολη και την μετέτρεψε στη πρώτη “αταξική” πόλη μιας και όλοι, ως εκ της προβαλλόμενης δημόσιας εικόνας, αγωνίζονται για την επιβίωσή τους!
Το ενδιαφέρον είναι πως όλοι τούτοι, παρά την κοινή δυστυχία που τους “δέρνει”, τους φέρνει στη κατάσταση να “δέρνονται” και μεταξύ τους μέχρι και “σκόπιμης” παραίτησης!
Αφορμή για τούτες τις σκέψεις ο Εμπορικός Σύλλογος Ηλιούπολης (ΕΣΗ), με την αιφνιδιαστική παραίτηση σύσσωμου του Διοικητικού του Συμβουλίου και την “παράδοση των κλειδιών” του ΕΣΗ στον νεαρό νεοεκλεγέντα Δήμαρχο, σκοπούμενη κίνηση ισχυρού συμβολισμού !
Ας είναι!
Η ανάγκη αποκατάστασης της θεωρίας περί κοινωνικών τάξεων ίσως κρύβεται στη μεγαλύτερη αποχή όλων των δημοτικών εκλογών στην Ηλιούπολη όπως και σε άλλες πόλεις με την Ηλιούπολη να αναδεικνύεται πρωταθλήτρια αποχής!
Εννιά, αριθμός 9, παρατάξεις διεκδίκησαν την ψήφο των Ηλιουπολιτών, η αποχή των οποίων έφερε στην Δημοτική Αρχή τον Στάθη, “σταθμό” στην ιστορία της πόλης!
Στην πόλη των 60.000 ψηφοφόρων, των 77.000 απογραφέντων κατοίκων και των άνω των 100.000 πραγματικών κατοίκων, ο “άνεμος της αλλαγής” φύσηξε με την μικρότερη συμμετοχή στην ιστορία της!
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της παντελούς έλλειψης διαλόγου στην πόλη, διαλόγου – ο θεός να τον κάνει διάλογο – που περιορίζεται σε ένα “κλειστό” σύνολο το πολύ 1.000 ανθρώπων, εκ των οποίων, περί των κοινών εκφράζονται δημόσια 50, το πολύ 100 άτομα!
Αρκούν όλοι αυτοί, οι αποτελούντες και το “πολιτικό ιερατείο” να δικαιώσουν την πολιτική έννοια “Δήμος”!
Κι όμως στη πόλη, είναι Δημότες αλλά και κάτοικοι που δεν είναι Δημότες, εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες, δάσκαλοι, καθηγητές, δικηγόροι, γιατροί, δημοσιογράφοι, μηχανικοί, γενικά επιστήμονες που απλά μένουν στην Ηλιούπολη, στην Ηλιούπολη-ξενοδοχείο και μέχρι σήμερα δεν βρέθηκε τρόπος να προκληθεί το ενδιαφέρον τους για την πόλη!
Με αφορμή τη θαυμάσια δουλειά που κάνει η ΟΠΙ πάνω στην ιστορία της Ηλιούπολης, στην επιχειρηματολογία της για αξιοποίηση και αναβάθμιση της ποιότητας της δουλειάς της, προτείνει στον Δήμο την αξιοποίηση των πολλών επιστημόνων ιστορικών που είναι Ηλιουπολίτες ή μένουν στην Ηλιούπολη!
Που είναι όλοι αυτοί;
Πως εκφράσανε την πρόθεσή τους να συμβάλλουν στην ανάδειξη της ιστορίας της πόλης;
Η απουσία τους είναι ευθύνη του Δήμου ή είναι μη αναγνώριση υποχρέωσης των ιδίων προς το Δήμο ;
Το ίδιο θα μπορούσε να επικαλεσθεί κάποιος για κάθε κλάδο, για κάθε ανάγκη και δυνατότητα παρέμβασης του Δήμου σε πλήθος όσων κοινωνικών αναγκών έκφρασης και δράσης!
Τα ερωτήματα μπαίνουν για να καταδειχθεί το μεγάλο κενό για ένα υπεύθυνο και σοβαρό διάλογο για το μέλλον της πόλης!
Η Ηλιούπολη σχεδιάστηκε για εξοχικές κατοικίες, σήμερα όμως είναι μια πόλη με 40 χιλιόμετρα εμπορικών δρόμων και αυτό δεν φαίνεται να συζητιέται από κανέναν ή μάλλον σχεδόν από κανέναν, αν εξαιρέσουμε πλήθος μικρών προσωποπαγών συλλογικών δομών και το “ενδημικό” κλαψούρισμα περί “MALL” και “Ελληνικού”!
Όλες οι δομές συλλογικοτήτων της πόλης, παραβλέπουν πως βασικό έργο τους πρέπει να είναι η μαζικοποίησή τους, πράγμα δύσκολο βέβαια αλλά αναγκαίο στην αποτελεσματικότητά τους για την επίτευξη των στόχων τους!
Η Ηλιούπολη μια θεοσεβούμενη πόλη, ακόμα και στο διάλογο ακολουθεί την ορθόδοξη προσέγγιση της απόλυτης γνώσης της αλήθειας, που καλεί τους πιστούς της να προσχωρήσουν συστρατευόμενοι!
Διάλογος με “ορθόδοξη” αντίληψη των διαλεγομένων δεν είναι διάλογος κι αυτό γιατί έχει ως αφετηρία την κατακτημένη απόλυτη και μοναδική αλήθεια και αυτό που συζητείται είναι, η προσχώρηση των προσερχομένων στο διάλογο, στην “απόλυτη» αλήθεια του πολιτικού ιερατείου”!
Για να περάσουμε σε ένα δημιουργικό διάλογο είναι ανάγκη να περάσουμε σε μια «προτεσταντικής» πολιτικής σκέψης περί των κοινών της πόλης, πολιτικής σκέψης που μας κάνει βέβαιους ότι οι σκέψεις μας, οι προτάσεις μας, οι θέσεις μας είναι αποτέλεσμα σταθερών και διαχρονικών συλλογικών μας δράσεων, με αρχές αξίες και στοχεύσεις που εκφράζουν ζώσες συλλογικότητες με βάθος χρόνου δράσης και πλάτος γνώσης!
Συμβαίνει αυτό στην Ηλιούπολη;
Πλην μιας- δύο δημοτικών παρατάξεων, οι άλλες 7 είναι καθαρά προσωποπαγείς συλλογικότητες “ειδικού και μόνου σκοπού”, αυτού της κατάκτησης του Δημαρχιακού θώκου!
Οι θνησιγενείς αυτές συλλογικότητες- παρατάξεις “ειδικού σκοπού” μη κατέχοντες την αξία της διαλεκτικής του ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου, καταφεύγουν σε παράλληλους μονόλογους που καμιά σχέση δεν έχουν με τον αναγκαίο δημοκρατικό «διάλογο» για την πόλη!
Έτσι μας προέκυψε και η παραίτηση του ΔΣ του ΕΣΗ των μερικών δεκάδων επιχειρηματιών, από τις μερικές εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες Ηλιουπολίτες επιχειρηματίες!
Η συμμετοχή των πολιτών, ακόμα και στις επαγγελματικές ενώσεις, είναι το μεγάλο θέμα που κατατρύχει τις συλλογικότητες και οι εκάστοτε διοικήσεις λίγο έργο και προσπάθεια έχουν να επιδείξουν στην ανάγκη μαζικοποίησης, ευθύνη που αποδίδουν στους «απέχοντες» και αρκούνται στο τυπικώς και νομικώς αναγκαίο!
Γιώργος Μπαλτάς
Ηλιούπολη 23 Απριλίου 2024