Ένα κείμενο της ΖΕΗ που περιγράφει την καθημερινότητα των φιλοξενούμενων σκύλων και τη φροντίδα τους από τους εθελοντές, στο καταφύγιο της Ηλιούπολης, γραμμένο με αγάπη και σεβασμό σ’ αυτές τις ψυχούλες!
Όχι πως πρέπει να απολογηθούμε, άλλωστε όσοι μας ξέρουν, ξέρουν και πόσο λατρεύουμε τα ζώα που φιλοξενούμε και πως τα φροντίζουμε.
Όμως ας αδράξουμε την ευκαιρία να εξηγήσουμε τι σημαίνει καταφύγιο.
Καταφύγιο είναι το μέρος που φιλοξενεί προσωρινά τα σκυλιά που έρχονται στην οικογένειά μας, μέχρι να βρουν την παντοτινή τους θέση σε ένα σπίτι.
Είναι το μέρος που τα προστατεύει από τους κινδύνους του δρόμου, τους κινδύνους των κακοπροαίρετων ανθρώπων και τις κακουχίες του καιρού.
Στο καταφύγιό μας γίνονται δύο τετράωρες βάρδιες καθημερινά.
Βρέξει-χιονίσει, με 40 βαθμούς, αργίες, γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα.
Χωρίς καμία εξαίρεση.
Οι βάρδιες αυτές πραγματοποιούνται αμισθί από εθελοντές.
Δηλαδή ανθρώπους που έχουν την ζωή τους, τη δουλειά τους, τις υποχρεώσεις τους και δεσμεύονται απέναντι σε αυτά τα ζώα για το κάτι παραπάνω.
Στο καταφύγιό μας, οι σκύλοι μας βρίσκουν έναν δικό τους χώρο, με φρέσκο και καθαρό νερό, κρεβατάκι και κουβέρτες τον χειμώνα, πισίνες το καλοκαίρι, καλής ποιότητας φαγητό πρωί-βράδυ, χάδια και παιχνίδια πρωί-βράδυ, βόλτες πρωί-βράδυ και φυσικά εκπαίδευση με οδηγίες από επαγγελματία εκπαιδευτή, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ομαλή η μετάβασή τους από τα αλώνια στα σαλόνια.
Τα ζώα που φιλοξενούμε έχουν χαρακτήρα και προσωπικότητα, πράγμα που σεβόμαστε και δουλεύουμε πάνω σε αυτό.
Για την ασφάλειά τους, για την υγεία τους, για την σωστή εκπαίδευσή τους και για την ηρεμία τους τα ζώα αυτά δεν μπορούν να είναι ελεύθερα όλη μέρα.
Άλλωστε είπαμε, θα μιλήσουμε για ένα σοβαρό καταφύγιο, όχι για δημοτικά κολαστήρια που τα σκυλιά τρώγονται μεταξύ τους, ούτε για το μικρό σπίτι στο λιβάδι.
Το κάθε ζώο επιβάλλεται να έχει τον χώρο του, όπως εμείς έχουμε το δικό μας δωμάτιο στο σπίτι μας.
Εκεί μπορεί να φάει με την ησυχία του, να ξεκουραστεί, να κοιμηθεί και να μην χρειάζεται να τσακωθεί ώστε να ορίσει την περιοχή του, ούτε να διεκδικήσει το φαγητό του μεταξύ άλλων 20 σκύλων.
Φανταστείτε ένα σπίτι όπου 20 άνθρωποι θα μοιράζονταν υποχρεωτικά ένα σαλόνι 24 ώρες το 24ωρο.
Δε νομίζουμε να άρεσε σε κανέναν η σκέψη αυτή.
Για τον λόγο αυτό οι σκύλοι μας βγαίνουν 2 μεγάλες βόλτες την ημέρα στην πόλη ή στο βουνό, διάρκειας τουλάχιστον 30 λεπτών η κάθε μία και έπειτα τρέχουν ελεύθεροι στον προαύλιο χώρο, μέχρι να καθαριστεί και να στεγνώσει το δωμάτιό τους.
Κατά τη διάρκεια του προαυλισμού παίζουν με τους εθελοντές, κάνουν ασκήσεις εκπαίδευσης, χτενίζονται και βουτάνε στην πισίνα τους.
Έπειτα ηρεμούν στο δωμάτιο τους και στην επόμενη βάρδια ξανά από την αρχή.
Μακάρι να λειτουργούσαν όλα τα καταφύγια σκύλων με την μισή αγάπη που δίνουμε στο δικό μας.
Ο κόσμος θα ήταν κομμάτι καλύτερος.
