Κριτική Ιάκωβος Γωγάκης
Η πρώτη ταινία του Νίκου Κούνδουρου, η «Μαγική Πόλη» (1954) κουβαλάει την εικόνα μιας πόλης (Αθήνα) και μιας χώρας (Ελλάδα) ρημαγμένες από τον πόλεμο και τον εμφύλιο και με την κοινωνία να παλεύει για την επιβίωσή της.
Μια τέτοια εικόνα, εμπνέει τον – για χρόνια εξόριστο στην Μακρόνησο – Νίκο Κούνδουρου, να αποτυπώσει μια μικροκοινωνία, σε μια γειτονιά του Νέου Κόσμου, όπου η απομόνωση και η απόγνωση κυριαρχούν στην ατμόσφαιρα, ενώ οι άνθρωποι προσπαθούν να διατηρήσουν την ελπίδα τους ζωντανή, σε ένα περιβάλλον που φαίνεται να έχει χάσει κάθε ευκαιρία για ανόρθωση.
Κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο Κοσμάς(Γιώργος Φούντας) που προσπαθεί να ξεχρεώσει το φορτηγό του και να ζήσει ήρεμα με το κορίτσι του.
Η θεία του αρνείται να υποθηκεύσει το σπίτι της για να τον βοηθήσει.
Ο Κοσμάς βρίσκεται σε αδιέξοδο, καθώς δεν έχει άλλη επιλογή να βρει χρήματα για να αποπληρώσει τα χρέη του.
Σε αυτό το σημείο δέχεται μια πρόταση από έναν άνθρωπο του υποκόσμου, ο οποίος του προσφέρει μια φαινομενικά εύκολη ευκαιρία για γρήγορο κέρδος: να κάνει μια μεταφορά με το φορτηγό του.
Ωστόσο, χωρίς να το γνωρίζει, μεταφέρει ναρκωτικά.
Όταν συνειδητοποιεί τι ακριβώς κουβαλάει, σταματά αμέσως τη μεταφορά, δείχνοντας την ηθική του ακεραιότητα, παρά την απόγνωσή του για χρήματα.
Το σενάριο και η σκηνοθεσία του Νίκου Κούνδουρου φέρουν το αποτύπωμα του ιταλικού νεορεαλισμού, με την κάμερα του Έλληνα σκηνοθέτη να καταγράφει και να παρατηρεί μικρές ιστορίες αλλά και μεγάλες ανθρώπινες τραγωδίες.
Η ερμηνεία του Γιώργου Φούντα αποτυπώνει τον αγώνα του ανθρώπου που βρίσκεται στο περιθώριο και προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του, ενώ σε μικρό ρόλο εμφανίζεται ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Θανάσης Βέγγος, τον οποίο γνώρισε ο Κούνδουρος στην Μακρόνησο.
Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι είναι εξαιρετική και ενισχύει τις εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων.
Η “Μαγική Πόλη” θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Η ταινία “Μαγική Πόλη” προβάλλεται ήδη από την Πέμπτη 5/9 στους κινηματογράφους